Obecnie Kaarel Eenpalu to temat, który zyskał duże znaczenie we współczesnym społeczeństwie. Z biegiem czasu wiele osób interesuje się tym tematem i chce zgłębić go głębiej. I nic dziwnego, skoro Kaarel Eenpalu budzi ciekawość i zainteresowanie szerokiego spektrum ludzi, od ekspertów w danej dziedzinie po tych, którzy po prostu szukają informacji. Dlatego w tym artykule zagłębimy się w ekscytujący świat Kaarel Eenpalu, badając jego różne aspekty i analizując jego wpływ dzisiaj. Bez wątpienia ten artykuł będzie punktem wyjścia dla tych, którzy chcą dowiedzieć się więcej o Kaarel Eenpalu i zagłębić się w jego fascynujący wszechświat.
Kaarel Eenpalu, do 1935 Karl Einbund[1] (ur. 28 maja 1888, zm. 27 stycznia 1942) – estoński polityk i prawnik.
Studiował prawo na Uniwersytecie Tartuskim oraz na Uniwersytecie Moskiewskim. Podczas I wojny światowej służył w armii rosyjskiej, w czasie wojny estońsko-bolszewickiej był oficerem artylerii. W 1919 wybrany do Zgromadzenia Konstytucyjnego, następnie wybierany do Zgromadzenia Państwowego (Riigikogu) I-V kadencji. Jako minister spraw wewnętrznych (1920, 1921-1924, 1924-1926, 1934-1938) doprowadził do utworzenia policji[2]. Był także wicepremierem (1934-1938), w latach 1926-1934 pełnił funkcję przewodniczącego parlamentu (z przerwami), wchodził też w skład Riigivolikogu (izba niższa parlamentu; 1938-1940). Dwukrotnie stał na czele rządu (19 lipca-7 listopada 1932, 9 maja 1938-12 października 1939)[3], za pierwszym razem pełniąc również funkcję starszego państwa[4]. Obok Konstantina Pätsa i Johana Laidonera czołowy polityk estoński tzw. epoki milczenia (po zamachu stanu z 12 marca 1934)[5]. W lipcu 1940 został aresztowany przez władze sowieckie, zmarł w obozie w Wiatce[6].