Kapliczka

Wygląd przypnij ukryj Przydrożna kapliczka z obrazem Matki Boskiej z Dzieciątkiem w Bachórcu Kapliczka w Starym Gierałtowie Kapliczka Czterech Patronów na Przełęczy Śnieżnickiej Kapliczka w Zelkowie w podzięce Matce Najświętszej w stulecie odzyskania niepodległości Polski

Kapliczka – niewielka budowla kultowa, wznoszona przy drogach lub rozdrożach w celach wotywnych, dziękczynnych, obrzędowych itp., w najprostszej formie drewniana skrzynka z obrazem lub rzeźbą – w wersji chrześcijańskiej świątkiem Jezusa, Matki Bożej lub świętego, w wersji rodzimowierczej bóstwa lub przodków – zawieszona na drzewie lub słupie. W formie rozbudowanej niewielka forma architektoniczna drewniana lub murowana, czasami mała kaplica.

Geneza kapliczki

Dokładnie nie wiadomo, kiedy zaczęto budować kapliczki. Geneza tych obiektów kultu jest bowiem bardzo stara i niezbyt jasna, posiadająca przynajmniej kilka sugerowanych źródeł.

Mieli także kaplice, które niegdyś przodkowie ich, mieszkający w organizacji gminnej, czcili jako świętość

W świecie rzymskim określano je terminem lararia. Kapliczki takie znajdowały się przy niemal każdych większych skrzyżowaniach, w domach (atrium), czy sypialni. W środku umieszczano obrazek geniusza i Lary oraz cenne przedmioty. Ustawiano je także na Kapitolu, co jednak nie było akceptowane. W ciągu jednego tylko dziesięciolecia, władze rzymskie aż trzy razy usuwały je z jego terenu (53, 50 i 48 rok p. n. e.).

Poza tym w kącie widziałem wielką szafę, a w niej kapliczkę, gdzie umieszczone były srebrne Lary i marmurowy posąg Wenery,
a także niemałą złota puszkę, w której, jak mówiono, przechowywana była broda samego Trymalchiona

Kapliczkę ustawiono Cezarowi. Następnie były wykorzystywane przez Augusta, który łączył je z propagowaniem kultu swojej osoby.

W okresie późniejszym, kapliczki ustawiano na skrzyżowaniach dróg, w miejscach objawień religijnych lub ważnych dla społeczności lokalnej wydarzeń, w miejscach po zniszczonych świątyniach. Są nieodłącznym elementem krajobrazu polskiego. Występują też w innych krajach, nie tylko europejskich, zwłaszcza z dużą liczbą ludności katolickiej. Tradycja budowania kapliczek jest nadal żywa, ciągle wznoszone są obiekty tego typu.

Wpływ na środowisko

Drzewo z zawieszoną kapliczką uważane było za poświęcone i nie mogło być ścięte. Opowiadano historie o nieszczęściach spotykających tych, którzy na takie drzewo podnosili siekierę. W związku z powyższym drzewa te dorastały do sędziwego wieku i przypuszczać można, że wiele obecnych pomników przyrody posiadało kiedyś zawieszoną na sobie kapliczkę.

Zobacz też

Przypisy

  1. Por. Longos, Dafnis i Chloe 4:25,26
  2. Liwiusz, Dzieje Rzymu 31:30
  3. Por. Polibiusz, Dzieje 6:53; Pauzaniasz, Wędrówka po Helladzie 10/4:4
  4. Tadeusz Zieliński, Religia Cesarstwa Rzymskiego, Wydawnictwo: Adam Marszałek, 2000, s. 261.
  5. Petroniusz 29
  6. Mała encyklopedia kultury antycznej A-Z, PWN Warszawa 1983, s.406
  7. Miasta Wezuwiusza – Pompeje i Herculanum, Michael Grant, PIW Warszawa 1986, s.103
  8. Por. Laktancjusz, Skrót wykładu prawodawstwa boskiego 23
  9. Kapliczki nadrzewne - Nadleśnictwo Łąck - Lasy Państwowe , www.lack.lodz.lasy.gov.pl  .

Linki zewnętrzne

Obiekty budowlane
Budynek
Budowla
hydrotechniczna
śródlądowa
morska
śródlądowa lub morska
liniowa
pozostałe
obiekt mostowy
Obiekt małej architektury
kultu religijnego
architektury ogrodowej
obiekt użytkowy
Kontrola autorytatywna (kaplica):