W dzisiejszym świecie Karol Węglarzy to temat, który nabrał niespotykanego dotąd znaczenia. Od momentu powstania budzi duże zainteresowanie i jest przedmiotem wielu studiów i badań z różnych dziedzin. Z biegiem czasu Karol Węglarzy ewoluował i dostosował się do zmian w społeczeństwie, stając się aktualnym tematem, który nadal wywołuje debatę i kontrowersje. W tym artykule zbadamy różne aspekty Karol Węglarzy, analizując jego dzisiejszy wpływ i zastanawiając się nad jego znaczeniem we współczesnym świecie.
Data i miejsce urodzenia |
13 listopada 1941 |
---|---|
Zawód, zajęcie |
polityk, zootechnik, nauczyciel akademicki |
Tytuł naukowy |
profesor nauk rolniczych |
Alma Mater | |
Stanowisko |
poseł na Sejm PRL VIII kadencji (1980–1985), radny sejmiku śląskiego (2006–2014) |
Partia | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() |
Karol Węglarzy (ur. 13 listopada 1941 w Kończycach Wielkich) – polski polityk, zootechnik, nauczyciel akademicki, profesor nauk rolniczych, samorządowiec, poseł na Sejm PRL VIII kadencji.
Syn Henryka i Zofii. Ukończył w 1966 studia z zakresu techniki rolniczej na Akademii Rolniczej w Krakowie. Uzyskał doktorat, a w 2006 stopień doktora habilitowanego nauk rolniczych. W 2011 otrzymał tytuł profesora nauk rolniczych.
W okresie PRL był przewodniczącym Rolniczego Kombinatu Spółdzielczego w Goleszowie. Później zatrudniony również na kierowniczych stanowiskach w spółkach handlowych. Jako pracownik naukowy pracował w Instytucie Zootechniki – Państwowym Instytucie Badawczym. Objął stanowisko profesora nadzwyczajnego na Akademii Techniczno-Humanistycznej w Bielsku-Białej. Jest autorem artykułów i publikacji naukowych z zakresu chowu i zdrowotności zwierząt, ochrony środowiska rolniczego oraz ekologii produkcji rolniczej.
W 1967 wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, był członkiem komitetu gminnego PZPR w Goleszowie, a także członkiem, w tym członkiem egzekutywy Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Bielsku-Białej. W latach 1980–1985 sprawował mandat posła na Sejm PRL VIII kadencji.
W 2001 wstąpił do Platformy Obywatelskiej, z ramienia której w 2006 i 2010 uzyskiwał mandat radnego sejmiku śląskiego. W 2014 nie ubiegał się o reelekcję. W 2015 bez powodzenia kandydował do Senatu w okręgu wyborczym nr 79[1]
Odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi (1980) oraz Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2005)[2]. Posiada zaświadczenie z IPN nadające mu status pokrzywdzonego.