W dzisiejszym świecie Kateryna Bojmistruk stał się tematem o ogromnym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego grona osób. Niezależnie od tego, czy ze względu na swoje znaczenie w sferze politycznej, społecznej, gospodarczej czy kulturalnej, Kateryna Bojmistruk przykuł uwagę ogółu społeczeństwa. Wraz z pojawieniem się postępu technologicznego i globalizacji, Kateryna Bojmistruk przejął wiodącą rolę w codziennym życiu ludzi, wywołując debaty i dyskusje w różnych obszarach. Dlatego warto analizować i zagłębiać się w różne aspekty związane z Kateryna Bojmistruk, aby zrozumieć jego wpływ i zakres w dzisiejszym świecie.
Kateryna Juchymiwna Bojmistruk z domu Wilgurska, ukr. Катерина Юхимівна Бойміструк (Вільгурська)[1] (ur. 1909, zm. 2000[2][3]) – ukraińska rolniczka, która podczas rzezi wołyńskiej uratowała polskie dziecko.
Kateryna Bojmistruk wraz z mężem Fedorem Bojmistrukiem prowadzili gospodarstwo rolne we wsi Kaszówka. Na początku września 1943 ich sąsiedzi przyprowadzili około dwuletnią polską dziewczynkę, która przeżyła pacyfikację pobliskiej wsi Gaj dokonanej przez Ukraińską Powstańczą Armię (UPA). Zginęło tam 600 osób. Bojmistrukowie, jako że nie mieli własnych dzieci, zdecydowali się ją przygarnąć. Ochrzcili ją w obrządku prawosławnym i nazwali Hanną. Niedługo później członkowie UPA przyjechali i zażądali wydania dziewczynki, czego Bojmistruk odmówił, mówiąc, że najpierw jego muszą zabić[4].
Po przejściu frontu Fedor został wcielony do Armii Czerwonej. Wziął udział w bitwie o Berlin. Wrócił ciężko raniony w nogę[3]. Podczas jego nieobecności Kateryna musiała ukrywać siebie i dziecko przed nacjonalistami[4]. Bojmistrukowie wychowywali Hannę (po mężu Muszyd; ukr. Ганна Мушид) jako swoją córkę. Jako jej datę urodzenia przyjęto 20 maja 1942[5]. O swojej tożsamości dowiedziała się od przybranej ciotki, gdy była już dorosła[4].
Za udzielenie Hannie pomocy Bojmistrukowie w 2021 zostali odznaczeni Medalem Virtus et Fraternitas[6]. Wyróżnienie podczas uroczystej ceremonii w czerwcu 2022 odebrała wnuczka Bojmistruków – Rusłana Skawińska[5][7].