Kawaler księżycowy

Dziś Kawaler księżycowy jest tematem cieszącym się dużym zainteresowaniem i znaczeniem w społeczeństwie. Od kilkudziesięciu lat Kawaler księżycowy jest przedmiotem debat i badań, generując sprzeczne opinie i powodując istotne zmiany w różnych obszarach. W tym artykule zagłębimy się w złożoność Kawaler księżycowy, badając jego różne perspektywy i konsekwencje w naszym codziennym życiu. Przyjrzymy się, jak Kawaler księżycowy ewoluował na przestrzeni czasu i jak nadal wpływa na nasze dzisiejsze społeczeństwo. Ponadto zajmiemy się wyzwaniami, jakie stwarza Kawaler księżycowy, a także możliwymi rozwiązaniami i strategiami, aby im sprostać. Dołącz do nas w ekscytującej eksploracji Kawaler księżycowy i odkryj jego niezliczone aspekty!

Grupa osób na dziedzińcu Kolegium Nowodworskiego.
Marian Niżyński (czwarty z prawej) z wykonawcami sztuki "Kawaler księżycowy" na dziedzińcu Collegium Nowodworskiego w Krakowie

Kawaler księżycowy – komedia muzyczna Mariana Niżyńskiego napisana specjalnie z okazji Dni Krakowa w 1939 roku.

Historia

Dni Krakowa w 1939 roku odbyły się w dniach 3–24 czerwca. Zaplanowano widowiska plenerowe: „Igrce w gród walą“ Adama Polewki (powtórka z1968 roku) oraz Kawalera księżycowego Mariana Niżyńskiego. Scenariusz nowej sztuki „Kawaler księżycowy” napisał Niżyński specjalnie z okazji czwartych Dni Krakowa. Wykorzystał legendę o Panu Twardowskim włączając motyw 12 znaków Zodiaku[1].

Premiera komedii muzycznej[2] Kawaler księżycowy odbyła się 7 czerwca 1939 roku na dziedzińcu Kolegium Nowodworskiego. Kolegium i sąsiedni gmach Collegium Maius było wówczas siedzibą Biblioteki Jagiellońskiej[3].Trzecie przedstawienie odbyło się 16 czerwca[4], a potem spektakl został jeszcze powtórzony 21, 22, 24 i 25 czerwca[5].

Pana Twardowskiego zagrał Lech Petecki, Panią Twardowską Maria Borowiczowa, ich syna Żywego Stefan Rydel (na zmianę z Emilem Dańko), Panny Bogusława Czuprynówna (na zmianę z Krystyną Dębowską), Biesa Tadeusz Kwiatkowski, Wodnika Juliusz Kydryński, a zodiakalnego Byka Karol Wojtyła[3].

Spektakl przygotowało Studio 39 należące do Krakowskiej Konfraterni Teatralnej[3], które powstało na początku 1939 roku[1].

Kostiumy i scenografię do przedstawienia przygotował Tadeusz Orłowicz. Muzykę napisał Stanisław Mikuszewski[1].

W 1972 roku sztukę w reżyserii Józefa Wyszomirskiego wystawił Teatr Rozmaitości. Adaptacji sztuki dokonał Tadeusz Kwiatkowski, a muzykę napisał Tadeusz Dobrzański[6].

Opis

Głównymi bohaterami sztuki są Pan Twardowski, Pani Twardowska, ich syn Żywy i Bies[7].

Przypisy

  1. ↑ a b c Jarosław Janowski, Studjo 39 I "Dni Krakowa", „As” (22), 28 maja 1939, s. 4-6, 31.
  2. ↑ Jan Ciechowicz, Na wolnym powietrzu. O rozmaitości form w teatrze plenerowym dziś, Teatr Masowy. Teatr dla mas, Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, 2011, s. 266.
  3. ↑ a b c Stanisław Dziedzic, Poeta i aktor na krakowskiej polonistyce i w Studiu Dramatycznym „39” .
  4. ↑ Dni Krakowa, „Czas” (163), 15 czerwca 1939, s. 9.
  5. ↑ Dalsze przedstawienia "Kawalera księżycowego", „Mieszczanin Polski” (20), 18 czerwca 1939, s. 8.
  6. ↑ Kawaler księżycowy, Encyklopedia teatru polskiego (przedstawienia) .
  7. ↑ Marian Niżyński, Kawaler księżycowy . Egzemplarz teatralny, 1938.