Klon ginnala

W obecnym kontekście Klon ginnala to temat, który przykuł uwagę dużej liczby osób na całym świecie. Jego znaczenie zostało zwiększone dzięki serii wydarzeń, które wzbudziły powszechne zainteresowanie i wywołały wszelkiego rodzaju debaty i refleksje. Celem tego artykułu jest przyjrzenie się Klon ginnala z różnych perspektyw, przeanalizowanie jego wpływu w różnych obszarach i zbadanie jego długoterminowych konsekwencji. Klon ginnala to temat, który nie pozostawia nikogo obojętnym i który zasługuje na szczegółowe i rygorystyczne podejście, aby zrozumieć jego zakres i znaczenie dzisiaj.

Klon ginnala
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

mydleńcowce

Rodzina

mydleńcowate

Rodzaj

klon

Gatunek

klon tatarski

Podgatunek

Klon ginnala

Nazwa systematyczna
Acer tataricum subsp. ginnala (Maxim.) Wesmael
Bull. Soc. Roy. Bot. Belgique 29: 31 1890[3]
Synonimy
  • Acer acinatum auct.
  • Acer ginnala Maxim.
  • Acer ginnala var. aidzuense Franch.
  • Acer ginnala f. aidzuense (Franch.) Schwer.
  • Acer ginnala subsp. euginnala Pax (nom. inval.)
  • Acer tataricum var. ginnala (Maxim.) Maxim.
  • Acer tataricum var. laciniatum Regel
  • Acer theiferum W.P.Fang[3]
Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Klon ginnala (Acer tataricum subsp. ginnala (Maxim.) Wesm.) – podgatunek klonu tatarskiego należącego do rodziny mydleńcowatych (Sapindaceae Juss.)[3][4]. Występuje naturalnie w północno-wschodnich Chinach (między innymi w Mandżurii), na Półwyspie Koreańskim oraz w Japonii. Bywa sadzony w Europie jako wytrzymały krzew ozdobny[5].

Morfologia

Pokrój
Zrzucające liście małe drzewo lub krzew. Dorasta do 6 m wysokości[5]. Mają szeroką, zaokrągloną, gęstą i nisko osadzoną koronę i cienkie pędy.
Liście
Ulistnienie jest naprzeciwległe. Ich blaszka liściowa mierzy 4–9 cm długości oraz 3–6 cm szerokości, jest podwójnie ząbkowana, potrójnie klapowana (czasami 5-klapowana), środkowa klapa jest z długą, zaostrzoną końcówką[5]. Liście są dość sztywne, ciemnozielone, często mają białe lub różowe plamki, są nieowłosione. Jesienią przebarwiają się na jasnoczerwono[5].
Kwiaty
Zebrane w wiechy. Kwiaty drobne, zielonkawe lub białe, pachnące.
Owoce
Orzeszki ze skrzydełkami ustawionymi pod kątem ostrym lub równoległe[5].

Zastosowanie

Roślina ozdobna - owoce (orzeszki) najczęściej mają kolor różowokarminowy. Roślina bardzo odporna na niskie temperatury i niekorzystne warunki środowiska (jedynie nie toleruje gleb zbyt wilgotnych). Kwitnie od lipca do sierpnia[5]. Owoce dojrzewają do sierpnia do października.

Przypisy

  1. ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 (ang.).
  2. ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– (ang.).
  3. ↑ a b c Acer tataricum subsp. ginnala (Maxim.) Wesm.. The Plant List. . (ang.).
  4. ↑ Taxon: Acer ginnala. Germplasm Resources Information Network (GRIN). . (ang.).
  5. ↑ a b c d e f Gregor Aas, Andreas Riedmiller: Trees of Britain & Europe. London: HarperCollins, 1994, s. 116. ISBN 978-0-00-219993-3. (ang.).