W dzisiejszym świecie Kolumna (Łask) to temat, który przyciągnął uwagę i zainteresowanie dużej liczby osób. Niezależnie od tego, czy ze względu na swoje znaczenie historyczne, wpływ na obecne społeczeństwo, czy wpływ na różne obszary życia codziennego, Kolumna (Łask) stał się stałym tematem rozmów między ekspertami a ogółem społeczeństwa. W tym artykule szczegółowo zbadamy różne aspekty związane ze zmienną Kolumna (Łask), analizując jej znaczenie, implikacje i ewolucję w czasie. Od samego początku do ostatecznego wyniku, Kolumna (Łask) stanowi temat bardzo interesujący, który zasługuje na zbadanie z różnych punktów widzenia.
Dzielnica Łasku | |
![]() Przystanek kolejowy Kolumna | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Miasto | |
W granicach Łasku | |
SIMC |
0976310 |
Położenie na mapie Łasku ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa łódzkiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu łaskiego ![]() | |
Położenie na mapie gminy Łask ![]() | |
![]() |
Kolumna (także Stara Kolumna) – część miasta Łask[2]. Dawniej samodzielna wieś, w latach 1959–1972 część osiedla Kolumna, od 1973 w granicach Łasku. Rozpościera się w okolicach obecnej ul. Lipowej[3].
Nazwa Kolumna pojawiła się w źródłach pisanych w XVII w., gdzie wspomina się o pracującym tu młynie. Możliwe jest, że nazwa pochodzi od Samuela Nadolskiego, właściciela Łasku w latach 1635–1661, który w herbie miał właśnie kolumnę (Porównaj: korab). Ta osada młyńska (wraz z karczmą) była położona nad Grabią, kilkaset metrów w górę rzeki od ujścia Pałusznicy. W 1752 r. zapisano, że była tu walcownia miedzi (czynna do 1917 r.). W 1826 r. osada liczyła 5 domów z 29 mieszkańcami. Na mapie kwatermistrzowskiej z 1839 r. opisano ją jako odrębną osadę (zwaną dziś Starą Kolumną), a na mapie przemysłowej Królestwa Polskiego z 1885 r. zaznaczono tu kuźnicę (miedzi?). W końcu XIX w. Kolumna liczyła 12 zagród z 76 mieszkańcami i wraz z dobrami łaskimi należała do Szweycerów, którzy mieszkali w pobliskiej wsi Ostrów[4][5].
W 1928 roku Janusz Szweycer wydzielił ze swoich dóbr ziemskich kilkaset hektarów, które przeznaczył pod budowę miejscowości letniskowej, której nadano nazwę Las-Kolumna. Rozparcelowano tereny leśne, wytyczono rynek, place pod szkołę, kościół, pocztę i przystanek kolejowy[6].
Osobny artykuł:W okresie międzywojennym Kolumna należała do gminy Łask w powiecie łaskim w woj. łódzkim. 2 października 1933 utworzono gromadę Kolumna w granicach gminy Łask (Kolumna letniskowa utworzyła odrębną gromadę o nazwie Las-Kolumna Miasto)[7].
Podczas II wojny światowej włączona do III Rzeszy. Po wojnie Kolumna powróciła do powiatu łaskiego w woj. łódzkim jako jedna z 20 gromad gminy Łask (nadal odrębna od gromady Las-Kolumna-Miasto)[8]. 21 września 1953 gminę Łask zniesiono przez przemianowanie na gminę Wiewiórczyn[9].
W związku z reorganizacją administracji wiejskiej jesienią 1954, Kolumna weszła w skład nowej gromady Barycz (Kolumna letniskowa utworzyła odrębną gromadę Kolumna Las)[10]. 1 lutego 1957 z gromady Barycz wyłączono wieś Kolumna (a także Wierzchy), włączając ją do gromady Kolumna Las[11]. 31 grudnia 1959 gromadę Kolumna-Las zniesiono w związku z nadaniem jej statusu osiedla, zmieniając równocześnie nazwę jednostki na Kolumna[12]. W związku z tym wieś Kolumna stała się integralna częścią osiedla, a obie Kolumny (wiejska i letniskowa) po raz pierwszy podległy pod wspólną administrację.
1 stycznia 1973, w związku z kolejną reformą administracyjną znoszącą gromady i osiedla, całe osiedle Kolumna włączono do Łasku[1]. Obecnie mianem Kolumna, często niestarannie, określa się też obszar letniskowy Kolumna-Las, ponieważ obie Kolumny (wiejska i letniskowa) stanowiły jeden organizm osiedlowy przez 13 lat i zostały równocześnie włączone do Łasku w 1973 roku. Niemniej jednak, TERYT nadal rozróżnia część wiejską (Kolumna, SIMC 0976310) i część letniskową (Kolumna-Las, SIMC 0976327). Ponadto odrębną częścią miasta stanowią Wierzchy (SIMC 0976391), które także były częścią osiedla Kolumna w latach 1959–1972.
W Kolumnie przy ul. Letniej 5 znajdowała się synagoga. Jej budynek był mocno przebudowany, prawdopodobnie bejt ha-midrasz, spełniający też funkcję domu modlitwy dla Żydów przebywających tu na letnisku. Obok niej znajdował się dom rabina. Nieliczni miejscowi Żydzi należeli zapewne do gminy w Łasku, istniejącej tam co najmniej od 1714 roku[4].