W tym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Konrad von Erlichshausen. Zbadamy jego pochodzenie, znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie i wpływ na różne aspekty codziennego życia. Z perspektywy historycznej po dzisiejszą ewolucję Konrad von Erlichshausen był przedmiotem badań i debat, wywołując ogromne zainteresowanie wśród naukowców, miłośników tego tematu i ogólnie społeczeństwa. W tym artykule postaramy się rzucić światło na Konrad von Erlichshausen, zapewniając panoramiczny widok, który pozwoli czytelnikowi zrozumieć jego znaczenie i wpływ we współczesnym świecie.
![]() | |
![]() Herb Konrada von Erlichshausen jako wielkiego mistrza | |
wielki mistrz zakonu krzyżackiego | |
Okres |
od 1441 |
---|---|
Poprzednik | |
Następca | |
Dane biograficzne | |
Data i miejsce urodzenia |
ok. 1390-1395 |
Data śmierci |
7 listopada 1449 |
Przyczyna śmierci |
udar mózgu |
Miejsce spoczynku |
zamek w Malborku kaplica św. Anny |
Konrad von Erlichshausen, Konrad VI (ur. ok. 1390–1395 w pobliżu Satteldorf; zm. 7 listopada 1449 w Malborku) – 30. wielki mistrz krzyżacki w latach 1441–1449[1].
Konrad von Erlichshausen pochodził z górnych Niemiec. Na początku swojej kariery w Zakonie był bliskim współpracownikiem Michała Küchmeistera, później pełnił różne funkcje m.in.: wielkiego komtura i wielkiego marszałka[2].
Wszedł w zatarg z następnym wielkim mistrzem krzyżackim Paulem von Rusdorf, co spowodowało jego przesunięcie na podrzędniejsze stanowiska. Kierował opozycją w Zakonie, która doprowadziła do ustąpienia Paula von Rusdorfa z funkcji wielkiego mistrza. Erlichshausen po objęciu funkcji wielkiego mistrza próbował reformować Zakon i podporządkować sobie stany pruskie, które zorganizowane już były w Związek Pruski. Próby podniesienia przez Erlichshausena rangi Zakonu nie zostały zrealizowane. W roku 1443 lokował na 44 włókach wieś Orzysz oraz dobra służebne Sumki. W następnym roku – 20 lutego 1444 będąc w Szestnie odnowił prawa miejskie dla Ządzborka – Mrągowa. W tym samym roku lokował wieś Kruszewiec. Prawie wszyscy współcześni kronikarze określają Konrada jako „Księcia Pokoju” ze względu na jego wyważoną politykę i unikanie siłowych rozwiązań[2].
Erlichshausen zmarł 7 listopada 1449 w Malborku i tam został pochowany na zamku w kaplicy św. Anny jako ostatni z jedenastu tam pochowanych wielkich mistrzów[3].