Konwalijka dwulistna

Dziś Konwalijka dwulistna jest jednym z najbardziej istotnych i najważniejszych tematów w społeczeństwie. Jej wpływ obejmuje różne obszary, od polityki po kulturę popularną. Konwalijka dwulistna był przedmiotem debat i dyskusji na przestrzeni dziejów, budząc zarówno pasję, jak i kontrowersje. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Konwalijka dwulistna, od jego wpływu na życie codzienne po znaczenie na arenie międzynarodowej. Przeanalizujemy, jak Konwalijka dwulistna ukształtował sposób, w jaki myślimy i działamy, a także jego rolę w kształtowaniu dzisiejszego świata. Poprzez tę eksplorację spróbujemy rzucić światło na temat, który jest nadal istotny we współczesnym społeczeństwie.

Konwalijka dwulistna
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

szparagowce

Rodzina

szparagowate

Rodzaj

konwalijka

Gatunek

konwalijka dwulistna

Nazwa systematyczna
Maianthemum bifolium (L.) F. W. Schmidt
Fl. Boëm. 4: 55 (1794)[3]
Multimedia w Wikimedia Commons

Konwalijka dwulistna[4], majownik[5] (Maianthemum bifolium) – gatunek byliny z rodziny szparagowatych (Asparagaceae). Roślina występuje w strefie umiarkowanej w Europie i Azji; od Hiszpanii i Wielkiej Brytanii po Japonię i Kamczatkę[3]. Rośnie pospolicie w całej Polsce[6].

Morfologia

Pokrój
Kwiaty
Dojrzewające owoce
Kłącze
Cienkie, czołgające się.
Łodyga
Pojedyncza, wzniesiona, nierozgałęziona, rzadko owłosiona, o wysokości zaledwie 5–20 cm.
Liście
Przeważnie, jak wskazuje nazwa gatunkowa rośliny, występują tylko dwa liście. Istnieje też rzadko spotykana odmiana trzylistna, u której z kąta każdego liścia wyrasta oddzielna łodyga kwiatostanowa. Liście sercowatojajowate, ostro zakończone, osadzone blisko siebie. Nerwy na spodniej stronie blaszki wystające, orzęsione.
Kwiaty
Zebrane w 2–3 kwiatowe baldaszki tworzące grono na szczycie łodygi. Kwiatki bardzo drobne, na krótkich szypułkach osadzonych w kątach przysadek. Cztery działki okwiatu, długości 2–3 mm, o białym, lub żółtawym kolorze, zrośnięte w nasadzie. Pręciki cztery, o długości takiej, jak działki (lub niewiele mniejszej), słupek jeden z grubą i krótką szyjką i 2–3 komorową zalążnią. Kwiaty przedsłupne, kwitną od maja do czerwca, są owadopylne (zapylane przez muchówki).
Owoc
Kulista jagoda, zawierająca 1–2 kuliste nasiona. Początkowo zielona, po dojrzeniu czerwona.

Biologia i ekologia

Konwalijka dwulistna w runie leśnym

Występuje w lasach liściastych, mieszanych i borach. Preferuje gleby gliniaste, ubogie w wapń i nieznacznie kwaśne[7]. W górach w Europie Środkowej rośnie do piętra kosówki.

Bylina. Kwiaty rozwijają się od kwietnia do czerwca. Są samopylne i zapylane przez owady. W rozsiewaniu nasion istotną rolę pełnią ptaki żywiące się owocami, rozprzestrzeniające nasiona, które wydalają[7].

Roślina trująca
Cała roślina jest trująca – zawiera saponiny[7].

Przypisy

  1. ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 (ang.).
  2. ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– (ang.).
  3. ↑ a b c Maianthemum bifolium (L.) F.W.Schmidt, Plants of the World Online , Royal Botanic Gardens, Kew .
  4. ↑ Zbigniew Mirek i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 113, ISBN 978-83-62975-45-7.
  5. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać majownik Słownik języka polskiego , PWN .
  6. ↑ Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, Adam Zając, Maria Zając (red.), Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, s. 347, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957.
  7. ↑ a b c Jakub Mowszowicz, Flora wiosenna, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1979, s. 53, ISBN 83-02-00322-0 (pol.).

Bibliografia

  • František Činčura, Viera Feráková, Jozef Májovský, Ladislav Šomšák, Ján Záborský: Pospolite rośliny środkowej Europy. Jindřich Krejča, Magdaléna Záborská (ilustracje). Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1990. ISBN 83-09-01473-2.
  • Olga Seidl, Józef Rostafiński: Przewodnik do oznaczania roślin. Warszawa: PWRiL, 1973.
  • Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.