Temat Krokodylowate jest dziś niezwykle ważny, ponieważ znacząco wpływa na różne aspekty naszego codziennego życia. Z Krokodylowate wyłaniają się liczne debaty, kontrowersje i postępy, co sprawia, że niezbędne jest pogłębienie jego badań i zrozumienia. Krokodylowate przykuł uwagę ekspertów, naukowców, profesjonalistów i ogółu społeczeństwa, powodując niekończące się badania, publikacje i powiązane wydarzenia. W tym artykule zagłębimy się w różne aspekty Krokodylowate, badając jego implikacje, perspektywy i współczesne wyzwania.
Crocodylidae[1] | |||
Cuvier, 1807 | |||
![]() Krokodyle nilowe | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Rząd | |||
Nadrodzina | |||
Rodzina |
krokodylowate | ||
Typ nomenklatoryczny | |||
Crocodylus Laurenti, 1768 | |||
Rodzaje | |||
|
Krokodylowate, krokodyle właściwe (Crocodylidae) – rodzina zauropsydów z nadrodziny Crocodyloidea w rzędzie krokodyli (Crocodylia).
Mają węższy i dłuższy pysk niż aligatorowate. Spośród zębów o różnej wielkości czwarty ząb nie chowa się w zatoce kości przedszczękowej, jak u aligatorowatych, i pozostaje widoczny po zamknięciu pyska. Zęby żuchwy i szczęki zachodzą między siebie przy zamkniętym pysku. Największe zęby żuchwy wchodzą w wycięcia na krawędziach szczęk. Licząc od przodu pyska w żuchwie największy jest czwarty ząb, a w szczęce piąty. Współczesne krokodylowate występują w południowej Azji, Afryce, północnej Australii, Nowej Gwinei, Amerykach Północnej, Środkowej i Południowej. Obecnie wszystkie gatunki są pod ścisłą ochroną. Ludzie polowali na krokodyle od wieków dla skór i mięsa, dziś tworzy się farmy hodowlane by ocalić najbardziej zagrożone gatunki
Płeć krokodyli zależy od temperatury, w jakiej rozwijały się jaja. Przy temperaturze 32 °C wylęga się tyle samo samic co samców. Jeżeli wzrośnie do 33–35 °C, wyklują się tylko samce, a gdy spadnie do 28–31 °C – tylko samice.
Tradycyjnie do krokodylowatych zaliczano gatunki należące do rodzajów Crocodylus, Osteolaemus i Tomistoma, dlatego według definicji filogenetycznej przedstawionej w 2003 roku przez Christophera Brochu klad Crocodylidae obejmuje ostatniego wspólnego przodka krokodyla nilowego, krokodyla krótkopyskiego i krokodyla gawialowego[2]. Dane molekularne sugerują jednak bliskie pokrewieństwo ostatniego z nich z gawialem[3] – w takim przypadku klad Gavialoidea, do którego należy gawial, stałby się grupą wewnątrz Crocodylidae, dlatego Brochu przedstawił również alternatywną definicję, zgodnie z którą do krokodylowatych należałyby wszystkie taksony bliżej spokrewnione z krokodylem nilowym niż z krótkopyskim[2].
Wewnątrz Crocodylidae wyróżnianych jest kilka głównych podgrup: Crocodylinae, Osteolaeminae i Tomistominae. Tomistominae mogą być jednak bliżej spokrewnione z gawialem, a tym samym nie należeć do Crocodylidae. W takim przypadku – zgodnie z definicjami podanymi przez Brochu – Crocodylinae i Osteolaeminae stałyby się taksonami siostrzanymi. Jeśli jednak Tomistominae należą do krokodylowatych, wówczas Osteolaeminae byłyby podgrupą wewnątrz Crocodylinae. Niejasna jest również pozycja wymarłego kladu Mekosuchinae, który może należeć do Crocodylinae[2] lub być taksonem siostrzanym dla krokodylowatych[4].
Crocodylidae |
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Klasyfikacja krokodylowatych według The Reptile Database[6]: