Mecistops

Dziś Mecistops jest tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego grona odbiorców. Wraz z postępem technologii i globalizacją Mecistops przejął wiodącą rolę w dzisiejszym społeczeństwie, generując wiele debat, dyskusji i zmian w różnych obszarach. Od środowiska akademickiego i nauki po biznes i politykę, Mecistops przykuł uwagę zarówno ekspertów, jak i fanów. W tym artykule zbadamy różne aspekty i wymiary Mecistops, analizując jego wpływ i znaczenie w bieżącym kontekście. Bez wątpienia Mecistops to temat, który zasługuje na dogłębne zgłębienie i omówienie.

Mecistops[1]
Gray, 1844[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – krokodyl wąskopyski (M. cataphractus)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

zauropsydy

Podgromada

diapsydy

Rząd

krokodyle

Rodzina

krokodylowate

Rodzaj

Mecistops

Typ nomenklatoryczny

Mecistops bennettii Gray, 1844 (= Crocodilus cataphractus Cuvier, 1825)

Gatunki

zobacz opis w tekście

Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Mecistops – rodzaj zauropsyda z rodziny krokodylowatych (Crocodylidae).

Zasięg występowania

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Afryce (Gambia, Gwinea, Sierra Leone, Liberia, Wybrzeże Kości Słoniowej, Ghana, Togo, Nigeria, Kamerun, Republika Środkowoafrykańska, Gwinea Równikowa, Gabon, Kongo, Demokratyczna Republika Konga, Burundi, Tanzania, Zambia i Angola)[3][4].

Systematyka

Etymologia

Mecistops: gr. μηκιστος mēkistos „najdłuższy”, forma wyższa od μακρος makros „długi”[5]; ωψ ōps, ωπος ōpos „wygląd, oblicze”[6].

Podział systematyczny

Do rodzaju należą następujące gatunki[3]:

Przypisy

  1. ↑ Mecistops, Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. ↑ J.E. Gray: Catalogue of the tortoises, crocodiles, and amphisbaenians, in the collection of the British Museum. London: The Trustees, 1844, s. 57. (ang.).
  3. ↑ a b P. Uetz & J. Hallermann: Genus: Mecistops. The Reptile Database. . (ang.).
  4. ↑ R. Midtgaard: Mecistops. RepFocus. . (ang.).
  5. ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 133.
  6. ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 155.

Bibliografia