W tym artykule dokładnie zbadamy Krzysztof Feusette i jego wpływ na różne aspekty społeczeństwa. Od wpływu Krzysztof Feusette na kulturę popularną po rolę w gospodarce światowej, Krzysztof Feusette jest w ostatnich latach powracającym i istotnym tematem. Przeanalizujemy, jak Krzysztof Feusette ukształtował nasze interakcje społeczne i przyczynił się do rozwoju nowych trendów. Dodatkowo omówimy wyzwania i możliwości, jakie Krzysztof Feusette stwarza we współczesnym świecie, a także jego powiązanie z niektórymi z najbardziej palących problemów naszych czasów. Poprzez wieloaspektowe podejście, ten artykuł ma na celu przedstawienie kompleksowego spojrzenia na Krzysztof Feusette i jego dzisiejsze implikacje.
Krzysztof Feusette podczas gali MediaTory 2013 | |
Data i miejsce urodzenia |
1971 |
---|---|
Zawód, zajęcie |
dziennikarz, publicysta, felietonista, scenarzysta filmowy, poeta |
Krzysztof Rafał[a] Feusette (ur. 1971 w Opolu) – polski felietonista, publicysta, dziennikarz i autor tekstów piosenek. Pracował na stałe w „Rzeczpospolitej” i tygodniku „Sieci”.
Urodził się i dorastał w Opolu[1][2] z bratem Tymonem i siostrą Małgorzatą[3]. Jego ojciec, Jan Feusette, był polonistą, poetą i eseistą, dyrektorem Teatru im. Jana Kochanowskiego (1992–1996), dyrektorem Pedagogicznej Biblioteki Wojewódzkiej (1999–2011), redaktorem naczelnym kwartalnika miesięcznika „Opole” i wykładowcą Uniwersytetu Opolskiego[4][5]. W latach 1985–1989 Krzysztof Feusette uczęszczał do Publicznego Liceum Ogólnokształcącego Nr II z Oddziałami Dwujęzycznymi im. Marii Konopnickiej w Opolu[6][7]. W 1993 ukończył opolską Wyższą Szkołę Pedagogiczną na Wydziale Filologii Polskiej[6].
W 1989 zdobył I Nagrodę w Opolskim Turnieju Jednego Wiersza[8], a dwa lata potem (1991) otrzymał III Nagrodę w Konkursie im. Krzysztofa Kamila Baczyńskiego[8]. W 1993 wystąpił w Teatrze Telewizji jako Hajduk, w inscenizacji niemieckiego dramatu romantycznego Heinricha von Kleista Książę Homburg[9] w reżyserii Krzysztofa Langa, u boku Marka Bukowskiego, Gustawa Holoubka i Teresy Budzisz-Krzyżanowskiej. Pojawił się także na kinowym ekranie jako konduktor w pociągu, w dramacie Jana Hryniaka Przystań (1997)[9] z Mają Ostaszewską i Rafałem Królikowskim. W 1997 został laureatem nagrody za najlepszą piosenkę premierową „Sobieinna” (muz. Hadrian Filip Tabęcki, sł. Krzysztof Feusette) w ramach Przeglądu Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu[8]. Był autorem piosenek grupy L.O.27 – „Mogę wszystko” i „Kiedy chcesz”, które zostały nagrane na album Mogę wszystko[10]. Napisał też tekst piosenki „Spragnieni” w wykonaniu Waldemara Goszcza z płyty Waldek Goszcz (2001)[10]. Napisał tekst utworu dla zespołu Dżem „Szeryfie, co tu się dzieje?” (2004), który ukazał się na albumie Przystanek Woodstock (2009)[10]. Wspólnie z Maciejem Balcarem był współautorem tekstu piosenki zespołu Dżem „Nie patrz tak na mnie”, pochodzącej z płyty Muza (2010)[10].
W 2010 dostał wyróżnienia w konkursie felietonistycznym o Nagrodę „Złotej Ryby”[11]. W 2011 zdobył Nagrodę im. Macieja Rybińskiego („Złota Ryba”) dla najlepszego młodego felietonisty (do 40. roku życia)[12].
W latach 1997–2012 na stałe pracował w „Rzeczpospolitej”, gdzie zrezygnował z pisania po przyjściu ekipy Grzegorza Hajdarowicza[13]. Twórca portalu Sieci Opinii, autor „Uważam Rze” od pierwszych numerów do 2012. Po złożeniu wypowiedzenia w Presspublice zwolniony z niej dyscyplinarnie[13]. Od grudnia 2012 współpracuje z tygodnikiem „Sieci”[14]. Od kwietnia 2016 do grudnia 2023 współprowadził program W tyle wizji emitowany w TVP Info[15][16]. W styczniu 2024 został jednym z gospodarzy programu publicystycznego Polityka na deser, nadawanego w telewizji wPolsce24 (do września 2024 jako wPolsce.pl)[17].