Krzysztof Gordon

W tym artykule zgłębimy temat Krzysztof Gordon, analizując jego wpływ na różne aspekty życia codziennego. Od jego powstania i ewolucji po dzisiejsze znaczenie, poprzez implikacje dla społeczeństwa, gospodarki i kultury. Aby przedstawić całościowy i szczegółowy obraz, uwzględnimy ich różne punkty widzenia i perspektywy, a także opinie ekspertów i odpowiednie badania. Poprzez tę wszechstronną analizę staramy się zapewnić pełne zrozumienie Krzysztof Gordon i jego wpływu na nasz współczesny świat.

Krzysztof Gordon
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

14 lutego 1946
Ostrowiec Świętokrzyski

Zawód

aktor, reżyser

Współmałżonek

Joanna Bogacka

Lata aktywności

1968–2014

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Brązowy Krzyż Zasługi Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Krzysztof Gordon (ur. 14 lutego 1946 w Ostrowcu Świętokrzyskim) – polski aktor teatralny, filmowy i telewizyjny, reżyser.

Życiorys

Syn Mariana[1]. Ukończył Liceum Ogólnokształcące w Świdniku k. Lublina[2], następnie w 1968 Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Warszawie. 19 października tego roku zadebiutował w roli Laertesa w Hamlecie Williama Szekspira w reż. Kazimierza Brauna na scenie Teatru im. Juliusza Osterwy w Lublinie. W latach 1968–1970 występował na deskach lubelskiego Teatru im. Juliusza Osterwy. Od 1970 jest aktorem Teatru Wybrzeże w Gdańsku.

Występował również w Teatrze Telewizji, m.in. w spektaklach: Medytacje o życiu godziwym Tadeusza Kotarbińskiego w reż. Marka Okopińskiego (1972), Malowidło na drzewie Ingmara Bergmana w reż. Stanisława Hebanowskiego (1973), Justyna według Elizy Orzeszkowej w reż. Marka Okopińskiego (1974), Łgarz Pierre’a Corneille’a w reż. Jerzego Kreczmara (1976), Gwiazda sezonu Andrzeja Twerdochliba (1977) i Człowiek, który zmienił nazwisko Edgara Wallace’a w reż. Jerzego Afanasjewa (1977), Spowiedź Smierdiakowa Fiodora Dostojewskiego w reż. własnej (wspólnie z Andrzejem Żurowskim) (1979) oraz w Upiorach Henrika Ibsena w reż. Marcela Kochańczyka jako Oswald (1979), Grze Jerzego Żuławskiego w reż. Stanisława Hebanowskiego jako Wronicz (1980), Don Carlosie Friedricha Schillera w reż. Ryszarda Bugajskiego jako markiz Posa (1981), Fałszywej monecie Maksima Gorkiego w reż. Jacka Gąsiorowskiego jako Stogow (1982), a także w przedstawieniu Candida George’a Bernarda Shawa w reż. Marcela Kochańczyka jako pastor James Morell (1984) i Marii Stuart Juliusza Słowackiego w reż. Marka Okopińskiego jako Botwell (1991).

Był mężem aktorki Joanny Bogackiej, z którą ma syna Łukasza, artystę plastyka.

Filmografia

● Albert Kozłowski, kolega Bogackiego z lat młodzieńczych (odc. 83)
● Mirosław Bogusz, sublokator Bogackich (odc. 136)
● Mieczysław Białkowski, mąż Teresy (odc. 24)
● lekarz Janusz, przyjaciel Witolda (odc. 38 i 39)

Odznaczenia

Nagrody i wyróżnienia

  • Nagroda dla młodego aktora na XIII Festiwalu Teatrów Polski Północnej w Toruniu za rolę Juliana w Maleńkiej Alicji Edwarda Albee’ego w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku (1971)
  • Nagroda im. Iwo Galla (1972, 1973, 1975)
  • Wyróżnienie na XXX Festiwalu Teatrów Polski Północnej w Toruniu za rolę Anatola w Portrecie Sławomira Mrożka w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku (1988)
  • Nagroda Wojewody Gdańskiego za rolę w sztuce Mein Kampf Taboriego (1991)
  • Nagroda Wojewody Gdańskiego z okazji Międzynarodowego Dnia Teatru (1995)
  • Nagroda Wojewody Gdańskiego za rok 1995 za role w Wilkach Singera – Osieckiej oraz w Coś w rodzaju miłości Millera (1996)
  • „Sopocka Muza” – nagroda Prezydenta Miasta Sopotu (1997)
  • Nagroda Wydawnictwa Tower Press za całokształt pracy scenicznej ze szczególnym uwzględnieniem ról szekspirowskich, a ostatnio za rolę Klaudiusza w Hamlecie w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku na Festiwalu Szekspirowskim w Gdańsku (1997)
  • Pomorska Nagroda Artystyczna w dziedzinie aktorstwa (1998)
  • Nagroda Teatralna Marszałka Województwa Pomorskiego (1999, 2003)
  • Grand Prix Geras na 41. Międzynarodowych Wrocławskich Spotkaniach Teatrów Jednego Aktora we Wrocławiu za spektakl „Fal/Staff” (2007)
  • Nagroda Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury z okazji jubileuszu 40-lecia pracy artystycznej (2008)[4]
  • Nagroda Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury z okazji jubileuszu 45-lecia pracy artystycznej oraz Międzynarodowego Dnia Teatru (2014)[4]
  • Nagroda Prezydenta Wrocławia oraz Nagroda Ośrodka Kultury i Sztuki we Wrocławiu na 49. Międzynarodowych Wrocławskich Spotkaniach Teatrów Jednego Aktora WROSTJA (2015)

Przypisy

  1. ↑ a b M.P. z 1997 r. nr 12, poz. 90 „za wzorowe, wyjątkowo sumienne wykonywanie obowiązków wynikających z pracy zawodowej”.
  2. ↑ GORDON KRZYSZTOF, aktor, reżyser – Encyklopedia Gdańska , gdansk.gedanopedia.pl .
  3. ↑ a b Lista laureatów Medalu Zasłużony Kulturze Gloria Artis , Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego (pol.).
  4. ↑ a b Laureaci Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury , Gdańsk - oficjalny portal miasta .

Bibliografia