Krzysztof Rau

Wygląd przypnij ukryj Krzysztof Rau

Data i miejsce urodzenia	1 lipca 1937 Pułtusk
Data i miejsce śmierci	21 grudnia 2022 Białystok
Zawód, zajęcie	reżyser teatralny, lalkarz, wykładowca akademicki
Tytuł naukowy	profesor sztuk teatralnych
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski
Uczelnia	Akademia Teatralna im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie
Pracodawca	Białostocki Teatr Lalek, PWST w Warszawie
Małżeństwo	Bernadetta Rau
Dzieci	Bohdan Rau, Marta Rau
Odznaczenia

Krzysztof Wiesław Rau (ur. 1 lipca 1937 w Pułtusku, zm. 21 grudnia 2022 w Białymstoku) – polski twórca i reżyser teatrów lalkowych, aktor lalkarz, profesor sztuk teatralnych.

Życiorys

Na początku lat 50. był tymczasowo aresztowany przez kilka miesięcy za działalność w zwalczanym przez władze komunistyczne podziemnym ruchu harcerskim. Podjął studia prawnicze na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, które jednak porzucił. W 1959 dołączył do ekipy Teatru Lalki i Aktora „Marcinek” w Poznaniu, w którym kształcił się w zakresie lalkarstwa, zdając trzy lata później egzamin na aktora lalkarza. W 1968 został absolwentem polonistyki na Uniwersytecie Warszawskim.

W 1960 został współpracownikiem gdańskiego Teatru Miniatura. W 1961 przeniósł się do Białostockiego Teatru Lalek „Świerszcz”, do którego zaprosiła go Joanna Piekarska. W tej placówce pracował jako aktor, debiutował także jako reżyser teatralny. W 1969 został dyrektorem i kierownikiem artystycznym tego teatru, funkcję tę pełnił przez dwadzieścia lat. W okresie jego kierownictwa z teatrem współpracę nawiązali m.in. Adam Kilian, Jan Berdyszak i Wojciech Wieczorkiewicz. Krzysztof Rau stworzył m.in. Scenę dla Dorosłych, Scenę Propozycji Aktorskich, zapoczątkował Ogólnopolski Konkurs Solistów Teatru Lalek i Ogólnopolskie Spotkania Teatrów Lalek. W tym czasie rozpoczęto ukończoną w 1979 budowę siedziby Białostockiego Teatru Lalek. W placówce tej wyreżyserował około 30 spektakli teatralnych, m.in. Kartotekę Tadeusza Różewicza.

Przyczynił się także do rozpoczęcia w 1974 działalności przez białostocki Wydział Sztuki Lalkarskiej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej i następnie Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie. Był prodziekanem tej placówki, objął stanowisko profesora zwyczajnego. W 2003 otrzymał tytuł profesora sztuk teatralnych.

Od 1989 do 1992 pracował w stołecznym Teatrze Lalka, po czym współtworzył na Suwalszczyźnie prywatny zespół teatralny – grupę 3/4-Zusno, której przedstawienia i organizacja otrzymywały liczne pozytywne recenzje. W 1997 objął kierownictwo Teatru Lalek Banialuka w Bielsku-Białej, przekształcając tę instytucję w ośrodek teatralny działający jako zrzeszenie grup teatralnych. Z placówki tej odszedł w 2001, zajmując się reżyserią spektakli dla różnych teatrów w kraju.

Życie prywatne

Syn Jerzego i Carmen. Był żonaty z Bernadettą, miał syna Bohdana i córkę Martę.

Odznaczenia i wyróżnienia

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2011)
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1998)
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1986)
• Złoty Krzyż Zasługi (1976)
• Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2010)
• Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2005)

Nagrody i wyróżnienia

• Nagroda za najwartościowsze przedstawienie na XXX Ogólnopolskim Przeglądzie Teatrów Małych Form w Szczecinie dla Teatru 3/4 Zusno za spektakl Gianni, Jan, Johan, John, Juaa, Ivan, Jean… (1995)
• Nagroda główna zespołowa na VI Festiwalu „Na Granicy” w Cieszynie dla spektaklu Gianni, Jan, Johan, John… (1995)
• Paszport „Polityki” w kategorii teatr (1996)
• Nagroda dla najlepszego przedstawienia na Międzynarodowym Festiwalu Teatrów Lalkowych „Spectaculo Interesse” w Ostrawie za spektakl Gianni, Jan, Johan, John… (1997)
• Pierwsza nagroda (równorzędna z Piotrem Tomaszukiem) na XVIII Ogólnopolskim Festiwalu Teatrów Lalek w Opolu za reżyserię spektaklu Gaja w wykonaniu Teatru 3/4 Zusno (1997)
• VI Konkurs Teatrów Ogródkowych – nagroda dla najlepszego reżysera ogródkowego '97 – za spektakl Gianni, Jan, Johan, Juan… prezentowany przez Teatr 3/4 Zusno (1997)
• VII Konkurs Teatrów Ogródkowych – nagroda indywidualna za reżyserię spektaklu Metamorfozy w Teatrze 3/4 z Zusna (1998)
• Złota Maska (1999)
• Statuetka Pajacyka na Dziecięcym Lecie Teatralnym w Warszawie za spektakl Metamorfozy z Państwowego Teatru Lalki Tęcza (2006)
• Henryk, nagroda Sekcji Teatrów Lalkowych Związku Artystów Scen Polskich (2011)

Przypisy

1. ↑ Magda Ciasnowska: Nie żyje Krzysztof Rau, były dyrektor Białostockiego Teatru Lalek. poranny.pl, 21 grudnia 2022. .
2. ↑ a b Krzysztof Rau. rejestry-notarialne.pl. .
3. ↑ Prof. Krzysztof Rau, portal „Ludzie Nauki”, MNiSW / OPI PIB  .
4. ↑ a b Krzysztof Rau. polityka.pl, 3 listopada 2009. .
5. ↑ Marzenna Wiśniewska: Alternatywni lalkarze. W: Polski teatr alternatywny po 1989 roku z perspektywy Akademickich/Alternatywnych Spotkań Teatralnych KLAMRA. Artur Duda, Emilia Adamiszyn, Bartłomiej Oleszek (red.). Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 2012, s. 237–256. .
6. ↑ Krzysztof Rau, Twórcy , Culture.pl  .
7. ↑ M.P. z 2011 r. nr 107, poz. 1082
8. ↑ M.P. z 1998 r. nr 20, poz. 303
9. ↑ Medal Zasłużony Kulturze – Gloria Artis. mkidn.gov.pl. .
10. ↑ Medale „Gloria Artis” wręczone. wrotapodlasia.pl, 9 września 2005. .

Bibliografia

• Krzysztof Rau, Twórcy , Culture.pl  .
• Krzysztof Rau, Encyklopedia teatru polskiego (osoby).  .

Kontrola autorytatywna (osoba):

• ISNI: 0000000113374739
• VIAF: 165563629
• NKC: xx0253065
• PLWABN: 9810694908005606
• NUKAT: n00097797
• WorldCat: viaf-165563629

Encyklopedia internetowa:

• PWN: 3966232
• ETP: 4292

Identyfikatory zewnętrzne:

• identyfikator osoby w bazie „Ludzie nauki” (dawnej): 58863