W tym artykule zbadamy Królestwo Francuzów (1791–1792), aby zagłębić się w jego znaczenie, wpływ i znaczenie w bieżącym kontekście. Królestwo Francuzów (1791–1792) to temat, który na przestrzeni dziejów budził ogromne zainteresowanie, wywołując debaty, badania i refleksje w różnych obszarach. Na tych stronach przeanalizujemy różne spojrzenia na Królestwo Francuzów (1791–1792), a także konsekwencje, jakie ma on dla dzisiejszego społeczeństwa. Od jego powstania po możliwy przyszły rozwój, ten artykuł ma na celu przedstawienie wszechstronnej wizji Królestwo Francuzów (1791–1792) w celu wzbogacenia wiedzy i zachęcenia do krytycznej refleksji na ten temat.
1791–1792 | |||||
| |||||
Ustrój polityczny | |||||
---|---|---|---|---|---|
Data powstania | |||||
Data likwidacji | |||||
Władca | |||||
Waluta | |||||
Język urzędowy | |||||
Religia dominująca | |||||
![]() | |||||
Położenie na mapie świata ![]() | |||||
48°51′25″N 2°21′05″E/48,856944 2,351389 |
Królestwo Francuzów (fr. Royaume des Français) – krótkotrwałe państwo francuskie, istniało w latach 1791–1792.
Królestwo Francuzów to organizm przejściowy istniejący jako monarchia konstytucyjna pomiędzy zniesieniem absolutyzmu a wprowadzeniem republiki.
Uchwalona 3 września 1791 roku Konstytucji Francji przekształciła Francję w monarchię konstytucyjną. Na przemiany polityczne lat 1789–1791 wielki wpływ wywarła działalność klubów, zwłaszcza takich jak jakobini i żyrondyści oraz ich przywódcy Maksymilian Robespierre, Georges Danton, Camille Desmoulins, Jean Paul Marat, Jacques Brissot, Pierre Vergniaud, Jérôme Pétion de Villeneuve. W wybranej w październiku 1791 Legislatywie przewagę zdobyli żyrondyści. W kwietniu 1792 Francja wypowiedziała wojnę Austrii, następnie Prusom. Niepowodzenia wojsk francuskich, chaos gospodarczy, głód i nędza spowodowały wrzenie ludności Paryża. Po próbie ucieczki Ludwik XVI został 10 sierpnia 1792 roku uwięziony, a nowo wybrany Konwent Narodowy 1792–1795, z przewagą żyrondystów, 22 września proklamował powstanie Republiki Francuskiej. Królowi wytoczono proces o zdradę, skazano na śmierć i 21 stycznia 1793 roku stracono.