Księga Henocha

Wygląd przypnij ukryj Stary Testament

Biblia hebrajska Kanon katolicki, prawosławny, etiopski i syryjski Kanon prawosławny (słowiański i grecki), etiopski i syryjski Kanon prawosławny (gruziński) Kanon etiopski węższy Kanon syryjski

Księga Henocha albo 1 Księga Henocha – pseudoepigraficzna księga apokryficzna Biblii hebrajskiej i Starego Testamentu. Koptyjski Kościół Prawosławny jako jedyny włączył ją w swój kanon Pisma Świętego, jako natchnioną. Jest ona kompilacją różnych tekstów powstałych między 170 r. p.n.e. i końcem I w. n.e.

Krótki urywek z 1 Księgi Henocha (1 Hen 1,9) jest zgodny z zawartym w Nowym Testamencie (Listem Judy 1,14-15). Autorstwo cytowanych słów jest tam w sposób jednoznaczny przypisywane „Henochowi, siódmemu po Adamie” (1 Hen 60,8).

Istnieją jeszcze dwie księgi apokryficzne przypisywane Henochowi – synowi Jereda:

1 Księga Henocha jest najczęściej cytowana.

Treść

Opisuje ona podróże, wizje, sny i objawienia proroka Henocha (zob. henochiańska wizja Syna Człowieczego) w trakcie jego odwiedzin w niebie. Często występującym motywem jest grzech aniołów z córkami ludzkimi (Rdz 6,2).

Zobacz też

Przypisy

  1. a b F. Martin, Le livre d'Hénoch, 1906, s. 10
  2. Henri Rondet: Original Sin. The Patristic and Theological Background. Shannon Irlandia: 1972, s. 17. ISBN 0-7165-0516-9.
  3. Księgi Henocha, Encyklopedia PWN  .
  4. F.I. Andersen 2 (Slavonic Apocalypse of) Enoch, a new Translation and Introduction w: The Old Testament Pseudepigrapha, Vol 1 (1983), ed. James Charlesworth (red.) ISBN 0-385-09630-5, s. 94
  5. Craig A. Evans: Noncanonical Writings and New Testament Interpretation. 1992, s. 24.

Bibliografia

Kontrola autorytatywna (tekst religijny):Encyklopedia internetowa: