Kwas acetohydroksamowy
W tym artykule zbadamy temat Kwas acetohydroksamowy z różnych perspektyw, analizując jego wpływ na obecne społeczeństwo i konsekwencje, jakie ma dla przyszłości. Kwas acetohydroksamowy to temat, który wywołał debaty i kontrowersje w różnych obszarach i ważne jest, aby pogłębić jego zrozumienie, aby uzyskać pełniejszą i wzbogacającą panoramę. W tym artykule przeanalizujemy różne badania, opinie ekspertów i konkretne przykłady, aby rzucić światło na Kwas acetohydroksamowy i zaoferować kompleksowy obraz jego dzisiejszego znaczenia.
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Ogólne informacje | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzór sumaryczny |
C2H5NO2 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Masa molowa |
75,07 g/mol | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wygląd |
biały proszek[1] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Identyfikacja | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Numer CAS | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| PubChem | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| DrugBank | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Klasyfikacja medyczna | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ATC | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Stosowanie w ciąży |
kategoria B | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kwas acetohydroksamowy – organiczny związek chemiczny z grupy kwasów hydroksamowych. Jest silnym i nieodwracalnym inhibitorem ureazy[3]. Stosowany jako lek przy zakażeniu dróg moczowych.
Działanie
Hamuje ureazę bakteryjną, co zmniejsza stężenie amoniaku w moczu i zwiększa jego kwasowość.
Farmakokinetyka
Stosunkowo szybko wchłania się z przewodu pokarmowego, maksymalne stężenie we krwi osiąga po ok. jednej godzinie. okres półtrwania we krwi wynosi ok. 10 h. jest częściowo metabolizowany w wątrobie do nieczynnego acetamidu. Około 2/3 dawki jest wydalane z organizmu w postaci niezmienionej w moczu.
Wskazania
Jest stosowany w profilaktyce powstawania kamieni nerkowych o etiologii ureazy bakteryjnej. Jest też stosowana jako środek wspomagający w leczeniu przewlekłego zakażenia dróg moczowych.
Interakcje
Wiąże żelazo podane doustnie, jednocześnie sam kwas także się słabiej wchłania.
Przeciwwskazania
Nie należy stosować w ciężkiej niewydolności nerek.
Możliwe działania niepożądane
Zapalenie żyły, zakrzepica, anemia hemolityczna, anemia niedobarwliwa, ból głowy, ból brzucha, biegunka, łysienie, wysypka, depresja, drżenie, niepokój.
Dawkowanie
Doustnie zwykle 250 mg 3–4 razy dziennie. maksymalnie do 1,5 g dziennie. Dzieciom od 8. rż. podaje się 10 mg/kg masy ciała w 2–3 dawkach.
- Preparaty
- Lithostat (Mission, USA) - preparat prosty, tabletki podzielne 250 mg.
Przypisy
- ↑ a b c d e Acetohydroxamic acid (nr 159034) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. . (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- ↑ Kwas acetohydroksamowy (nr 159034) (ang.) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Stanów Zjednoczonych. . (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- ↑ WN. Fishbein, PP. Carbone. Urease catalysis. II. Inhibition of the enzyme by hydroxyurea, hydroxylamine, and acetohydroxamic acid.. „J Biol Chem”. 240, s. 2407-14, 1965. PMID: 14304845.
Bibliografia
- Jan Kazimierz Podlewski, Alicja Chwalibogowska-Podlewska, Robert Adamowicz: Leki współczesnej terapii. Wyd. XVIII. Warszawa: Split Trading, 2007. ISBN 83-85632-95-6.
