Lampa łukowa
W tym artykule zagłębimy się w ekscytujący świat Lampa łukowa, badając jego liczne aspekty i wpływ na różne obszary codziennego życia. Lampa łukowa to temat, który wzbudził zainteresowanie zarówno ekspertów, jak i fanów, ze względu na jego znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie. Idąc tym tropem, zbadamy jego pochodzenie, ewolucję, wyzwania i możliwości oraz to, jak ukształtowało to sposób, w jaki żyjemy, pracujemy i współpracujemy. Nieważne, czy jesteś ekspertem w tej dziedzinie, czy dopiero zaczynasz odkrywać jego cuda, ten artykuł zapewni Ci pouczające i wzbogacające spojrzenie na Lampa łukowa. Przygotuj się na fascynującą podróż odkrywczą!
Lampa łukowa – typ lampy, w której źródłem światła jest łuk elektryczny, (prąd przepływający pomiędzy dwiema elektrodami rozdzielonymi gazem pod ciśnieniem atmosferycznym lub zbliżonym). Gazem w lampach odkrytych jest powietrze, a w lampach z bańką szklaną neon, argon, ksenon, pary sodu lub rtęci. W wyniku przepływu prądu przez gaz, głównie w wyniku silnego rozgrzania gazu, powstaje światło.
Historia
Światło łuku elektrycznego demonstrował na początku XIX w. (1802, 1805, 1807 i 1809) Humphry Davy. Używając dwóch węglowych pręcików, zasilanych z baterii składającej się z 2000 ogniw, uzyskiwał łuk o długości do 10 cm.
Pierwsze lampy o zastosowaniu komercyjnym wytwarzano po 1850 roku, ale brak wydajnych źródeł prądu uniemożliwiał ich zastosowanie, dlatego inżynierowie skupili się na udoskonalaniu wynalezionej przez Michaela Faradaya prądnicy jednobiegunowej.
Jedną z pierwszych udanych konstrukcji lampy, która odniosła komercyjny sukces, była skonstruowana w 1876 lampa Pawła Jabłoczkowa.
Cechy lampy
W lampie łukowej wysoka temperatura łuku powoduje spalanie się elektrod, co utrudnia uzyskiwanie stabilnego światła. W celu stabilizacji łuku stosowano urządzenia zbliżające do siebie elektrody, lecz były one mało skuteczne i łuki często gasły.
Lampy łukowe były stosowane powszechnie przed wynalezieniem żarówki. Obecnie stosuje się jeszcze w specjalnych zastosowaniach ksenonowe lampy łukowe z wolframowymi elektrodami w zastosowaniach gdzie wymagana jest bardzo duża luminancja np. projektorach IMAX. Rtęciowe i ksenonowe lampy łukowe wykorzystywane są też powszechnie jako źródło światła (z UV włącznie) w mikroskopie fluorescencyjnym.
Ideę wytwarzania światła w wyniku przepływu prądu elektrycznego w gazach wykorzystano w lampach wyładowczych, w których komora łukowa zamknięta jest w szczelnej bańce wypełnionej mieszaniną gazów. Brak tlenu w procesie żarzenia się łuku zabezpiecza elektrody przed utlenianiem się, znacznie mniejsze ciśnienie gazu zwiększa długość łuku i przeciwdziała zużyciu elektrod.
Zobacz też
| Żarowe | |
|---|---|
| Wyładowcze | |
| Łukowe | |
| Półprzewodnikowe |
