W dzisiejszym świecie Latarnia czarnoksięska stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego spektrum ludzi. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, znaczenie historyczne czy wpływ na różne obszary, Latarnia czarnoksięska przyciąga uwagę i ciekawość osób w każdym wieku i o każdym zawodzie. Przez lata Latarnia czarnoksięska był przedmiotem debat, analiz i badań, generując ogromną ilość informacji i opinii na jego temat. W tym artykule zbadamy różne aspekty, perspektywy i możliwe implikacje Latarnia czarnoksięska, przedstawiając jego znaczenie z różnych perspektyw i oferując kompleksowe spojrzenie na temat.
Latarnia czarnoksięska, latarnia magiczna (z łac. również laterna magica, lanterna magica[1]) – prosty aparat projekcyjny rzutujący obraz ze szklanych przeźroczy, wyposażony w soczewkę i źródło światła[1].
Za wynalazcę urządzenia uznaje się jezuitę Athanasiusa Kirchera (1602–1680), który opisał ją w książce Ars Magna Lucis et Umbrae (tłum. Wielka sztuka światła i cienia) z 1671 roku. Kircher skonstruował latarnię w 1645 roku[1]. Prototypem latarni był przyrząd do rzutowania obrazów opisany w 1430 roku przez włoskiego inżyniera Giovanniego Fontanę (ok. 1395–1455)[1]. Przyrząd był rodzajem lampy ze szklaną szybą, na której malowano obraz, zazwyczaj postać diabła lub kościotrupa[1].
Latarnia czarnoksięska została udoskonalona przez belgijskiego fizyka E.G. Robertsona (1763–1837), który do urządzenia dodał mechanizm regulacji ostrości – tzw. fantoskop[1].
W XIX wieku oglądanie obrazów rzucanych przez latarnię – teatrzyk optyczny – stało się popularną rozrywką[1].
Aparat ten można uznać za prekursora[1]: