Lawrence Gordon

W tym artykule dokładnie omówimy Lawrence Gordon i wszystkie aspekty związane z tym tematem. Od jego powstania po wpływ na obecne społeczeństwo, poprzez jego ewolucję w czasie. Przeanalizujemy różne perspektywy i opinie ekspertów w tej dziedzinie, a także opracowania i badania, które rzucają światło na ten temat. Nieważne, czy jesteś ekspertem w tej dziedzinie, czy po prostu chcesz dowiedzieć się więcej na ten temat, w tym artykule znajdziesz szczegółowe i aktualne informacje na temat Lawrence Gordon. Przygotuj się więc na zanurzenie się w podróż pełną odkryć i intelektualizmu.

Lawrence Gordon
Data i miejsce urodzenia

25 marca 1936
Yazoo City

Zawód

producent filmowy, telewizyjny i wykonawczy

Lata aktywności

od 1964

Lawrence Gordon[1] (ur. 25 marca 1936 w Yazoo City) – amerykański producent filmowy, telewizyjny i wykonawczy[1][2]. Specjalizuje się najczęściej w realizowaniu filmów akcji. Niektóre z jego najpopularniejszych produkcji to Predator (1987), Szklana pułapka (1988)[3], Szklana pułapka 2 (1990), Predator 2 (1990), Na fali (1991), Boogie Nights (1997) i Lara Croft: Tomb Raider (2001).

Życiorys

Wczesne lata

Gordon dorastał w żydowskiej rodzinie w Belzoni, w stanie Missisipi[4]. Ukończył Tulane University w Nowym Orleanie.

Kariera

Po przeprowadzce do Los Angeles, rozpoczął karierę producenta w 1964, pracując dla Aarona Spellinga, jako scenarzysta i producent współpracujący w realizowaniu serialu telewizyjnego Prawo Burke’a. W szybkim czasie awansował i został mianowany producentem wykonawczym w ABC i Screen Gems.

W 1970 został mianowany kluczowym wykonawczym w wytwórni American International Pictures i został wymieniony jako producent wykonawczy w filmie Johna Miliusa, Dillinger (1973). Odszedł ze stanowiska światowego szefa produkcji w 1973, w celu wyprodukowania swojej pierwszej solowej produkcji, Ciężkie czasy (1975) dla Columbii Pictures. W 1978 wyprodukował dwa dochodowe filmy, Kaskaderzy i Koniec, w obu główną rolę zagrał aktor Burtem Reynoldsem.

Wspólnie z Walterem Hillem zamierzał zrealizować film The Last Gun. Finansowanie ostatecznie upadło, więc stworzyli film Wojownicy (1979)[5].

Na początku lat 80. stworzył serial telewizyjny Matt Houston. W latach 1984–1986 pełnił funkcję prezesa w wytwórni 20th Century Fox[6].

W 1989 wyprodukował film Pole marzeń, który otrzymał nominację do Oscara dla najlepszego filmu. Następnie założył własną wytwórnię Largo Entertainment, wspieraną oraz należącą do japońskiego przedsiębiorstwa przemysłu elektronicznego, JVC[7].

Gordon miał także niezależny kontrakt z wytwórnią Universal Pictures pod szyldem Lawrence Gordon Productions. W ramach Lawrence Gordon Productions, wyprodukował takie filmy, jak m.in. Jumpin’ Jack Flash (1986), Boogie Nights (1997), Superbohaterowie (1999), Lara Croft: Tomb Raider (2001), Lara Croft Tomb Raider: Kolebka życia (2003), Hellboy (2004), Hellboy: Złota armia (2008), Hellboy (2019) i Watchmen: Strażnicy (2009).

Ma trójkę dzieci, w tym m.in. filmowca i muzyka, George’a Josepha, który jest żonaty z siostrą nieżyjącego już felietonisty Wall Street Journal, Michaela J. Ybarry[8].

Filmografia

Filmy

Producent

Producent wykonawczy

Podziękowania

Seriale/Miniseriale/Filmy TV

Producent

  • Wojownicy (TBA)

Producent wykonawczy

Producent konsultingowy

Nagrody

Przypisy

  1. ↑ a b Anthony D'Aless, Lawrence Gordon , Variety, 25 marca 2004 .
  2. ↑ Michael Cieply, Battle Over ‘Watchmen’ Surrounds a Producer (Published 2008), „The New York Times”, 20 września 2008, ISSN 0362-4331 (ang.).
  3. ↑ Lynn Hirschberg, The Two Hollywoods: The Producers; Lawrence Gordon; Christine Vachon, „The New York Times”, 16 listopada 1997, ISSN 0362-4331 (ang.).
  4. ↑ ISJL – Missisipi Belzoni Encyclopedia , Goldring/Woldenberg Institute of Southern Jewish Life (ang.).
  5. ↑ Stephen Vagg, „John Wick with spurs” – A look at Walter Hill’s Unmade The Last Gun – Diabolique Magazine (ang.).
  6. ↑ Movie Reviews, „The New York Times”, 21 stycznia 2021, ISSN 0362-4331 (ang.).
  7. ↑ Bernard Weinraub, COMPANY NEWS; Chief Quits Film Venture Financed by Japanese (Published 1994), „The New York Times”, 13 stycznia 1994, ISSN 0362-4331 (ang.).
  8. ↑ Dennis Hevesi, Michael J. Ybarra, Extreme-Sports Reporter, Dies at 45 (Published 2012), „The New York Times”, 6 lipca 2012, ISSN 0362-4331 (ang.).

Linki zewnętrzne