Lejek (neuroanatomia)
W świecie Lejek (neuroanatomia) istnieje nieskończona liczba aspektów do zbadania i odkrycia. Od swoich początków po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo, Lejek (neuroanatomia) był przedmiotem kontrowersji, debat i podziwu. W tym artykule zagłębimy się w różne aspekty Lejek (neuroanatomia), analizując jego ewolucję w czasie, jego implikacje w życiu codziennym i jego znaczenie w kontekście globalnym. Poprzez wyczerpującą i szczegółową analizę postaramy się rzucić światło na najważniejsze aspekty, które sprawiają, że Lejek (neuroanatomia) jest tematem interesującym osoby w każdym wieku i o każdym pochodzeniu.
Lejek (łac. infundibulum) – w anatomii człowieka część międzymózgowia, proksymalnie będąca przedłużeniem guza popielatego, natomiast dystalnie przechodząca w tylny płat przysadki[1][2]. W komorze trzeciej lejek wytwarza zagłębienie za skrzyżowaniem wzrokowym, nazywane zachyłkiem lejka[3]. W lejku przebiegają aksony komórek nerwowych zlokalizowanych w jądrach nadwzrokowym i przykomorowym podwzgórza, które transportują i magazynują hormony wytwarzane w tych jądrach: wazopresynę i oksytocynę[4].
Przypisy
- ↑ Bochenek i Reicher 2019 ↓, s. 250.
- ↑ Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom II. Trzewa, wyd. X, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 780, ISBN 978-83-200-4501-7.
- ↑ Bochenek i Reicher 2019 ↓, s. 256.
- ↑ Andrzej Skawina (red.), Anatomia prawidłowa człowieka. Ośrodkowy układ nerwowy, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2006, s. 90, ISBN 978-83-233-2207-8.
Bibliografia
- Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom IV. Układ nerwowy ośrodkowy, wyd. VI, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, ISBN 978-83-200-4203-0.
