W dzisiejszym świecie Lionel Cox jest przedmiotem debaty i analiz w różnych obszarach. Od psychologii po politykę, Lionel Cox przyciąga uwagę zarówno ekspertów, jak i obywateli. W kontekście, w którym informacje stale przepływają przez sieci społecznościowe i media, nieuniknione jest zainteresowanie Lionel Cox i jego wpływem na nasze społeczeństwo. W tym artykule szczegółowo zbadamy implikacje Lionel Cox w różnych obszarach, a także możliwe implikacje na przyszłość. Bez wątpienia Lionel Cox stał się niezbędnym elementem w życiu codziennym i nie można lekceważyć jego znaczenia.
![]() | |||||||||||||
Data i miejsce urodzenia |
26 stycznia 1930 | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
9 marca 2010 | ||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||
|
Lionel Malvyne Cox (ur. 26 stycznia 1930 w Brisbane, zm. 9 marca 2010 w Sydney) — australijski kolarz, dwukrotny medalista olimpijski.
Największe sukcesy w karierze Lionel Cox osiągnął w 1952 roku, kiedy zdobył dwa medale podczas igrzysk olimpijskich w Helsinkach. Wspólnie z Russellem Mockridge!em zdobył złoty medal w wyścigu tandemów, pokonując w finale ekipę Związku Południowej Afryki w składzie: Raymond Robinson i Tommy Shardelow. Na tych samych igrzyskach wywalczył ponadto srebrny medal w sprincie, ulegając jedynie Włochowi Enzo Sacchiemu, a bezpośrednio wyprzedzając Niemca Wernera Potzernheima. W 1954 roku wystartował na mistrzostwach świata w Kolonii, gdzie zajął czwarte miejsce w sprincie amatorów, przegrywając walkę o brąz z Francuzem Rogerem Gaignardem. W tym samym roku wystąpił na igrzyskach Imperium Brytyjskiego i Wspólnoty Brytyjskiej w Vancouver, ale ponownie nie zdobył medalu. Cox zajął co prawda drugie miejsce w sprincie, jednak o zakończeniu wyścigu został zdyskwalifikowany. W latach 1953 i 1955 zajmował trzecie miejsce w Grand Prix Paryża. Nigdy nie zdobył medalu na torowych mistrzostwach świata.