W tym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Loutre (1903), badając jego różne aspekty i cechy, które czynią go tak istotnym w dzisiejszym społeczeństwie. Od jego powstania po dzisiejszy wpływ, zagłębimy się w jego historię, ewolucję i znaczenie we współczesnym kontekście. Dzięki szczegółowej analizie odkryjemy, jak Loutre (1903) wpłynął na różne aspekty życia codziennego, a także bardziej szczegółowe obszary, takie jak kultura, ekonomia czy polityka. Dzięki szerokiemu i różnorodnemu podejściu staramy się rzucić światło na ten bardzo istotny temat, aby lepiej zrozumieć otaczający nas świat.
Bliźniak „Loutre”, „Thon”, w 1908 r. | |
Klasa | |
---|---|
Typ | |
Historia | |
Stocznia | |
Wodowanie |
25 sierpnia 1903 |
![]() | |
Wejście do służby |
1904 |
Wycofanie ze służby |
21 maja 1914 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
Długość |
23,7 m |
Szerokość |
2,2 m |
Zanurzenie |
2,6 m |
Zanurzenie testowe |
30 m |
Rodzaj kadłuba |
jednokadłubowy |
Materiał kadłuba |
stal |
Napęd | |
1 silnik benzynowy o mocy 57 KM 1 silnik elektryczny o mocy 95 KM 1 śruba | |
Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
Zasięg |
powierzchnia: 200 Mm przy 5,5 w. |
Uzbrojenie | |
2 torpedy | |
Wyrzutnie torpedowe |
2 x 450 mm (zewnętrzne) |
Załoga |
12 |
Loutre (Q25) – francuski okręt podwodny z początku XX wieku, jedenasta zamówiona jednostka typu Naïade. Została zwodowana 25 sierpnia 1903 roku w stoczni Arsenal de Rochefort i przyjęta w skład Marine nationale w 1904 roku. Okręt skreślono z listy floty 21 maja 1914 roku.
„Loutre” zamówiony został na podstawie programu rozbudowy floty francuskiej z 1900 roku[1]. Okręt został zaprojektowany przez inż. Gastona Romazzottiego[2]. Po raz pierwszy we francuskich okrętach podwodnych do napędu w położeniu nawodnym użyto silnika benzynowego, co jednak zaowocowało niewielkim zasięgiem[1][2].
„Loutre” zbudowany został w Arsenale w Rochefort[1][2]. Okręt został zwodowany 25 sierpnia 1903 roku[1][2]. Koszt budowy okrętu wyniósł 365 000 franków[1].
„Loutre” był małym okrętem podwodnym o konstrukcji jednokadłubowej. Długość całkowita wykonanej ze stali jednostki wynosiła 23,7 metra, szerokość 2,2 metra i zanurzenie 2,6 metra[1][2]. Wyporność w położeniu nawodnym wynosiła 70,5 tony, a w zanurzeniu 73,5 tony[1][2]. Okręt napędzany był na powierzchni przez silnik benzynowy Panhard et Levassor o mocy 57 koni mechanicznych (KM)[1][2]. Napęd podwodny zapewniał silnik elektryczny SEE o mocy 95 KM[1][2]. Jednośrubowy układ napędowy pozwalał osiągnąć prędkość 7,25 węzła na powierzchni i 6 węzłów w zanurzeniu[1][2]. Zasięg wynosił 200 Mm przy prędkości 5,5 węzła w położeniu nawodnym oraz 30 Mm przy prędkości 4 węzłów pod wodą[1][2]. Dopuszczalna głębokość zanurzenia wynosiła 30 metrów[3].
Okręt wyposażony był w dwie zewnętrzne wyrzutnie torped kalibru 450 mm, bez torped zapasowych[1][2]. Załoga okrętu składała się z 12 oficerów, podoficerów i marynarzy[1][2].
„Loutre” został wcielony do służby w Marine nationale w 1904 roku[3]. Jednostka otrzymała numer taktyczny Q25[1]. Okręt pełnił służbę na wodach Morza Śródziemnego do 21 maja 1914 roku, kiedy został skreślony z listy floty[1][2].