Souffleur (1903)
W tym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Souffleur (1903), temat, który przykuł uwagę zarówno ekspertów, jak i ciekawskich. Souffleur (1903) to temat, który wzbudził zainteresowanie w różnych sferach, od polityki po naukę, w tym kulturę popularną i historię. Przez lata Souffleur (1903) był przedmiotem debaty i analiz, a jego znaczenie i znaczenie stale rosło. W tym artykule zagłębimy się w różne aspekty Souffleur (1903), badając jego wpływ na społeczeństwo i jego ewolucję w czasie.
 Bliźniak „Souffleura”, „Thon”, w 1908 r. | |
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia | |
| Wodowanie |
20 kwietnia 1903 |
 Marine nationale
| |
| Wejście do służby |
1904 |
| Wycofanie ze służby |
21 maja 1914 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Długość |
23,7 m |
| Szerokość |
2,2 m |
| Zanurzenie |
2,6 m |
| Zanurzenie testowe |
30 m |
| Rodzaj kadłuba |
jednokadłubowy |
| Materiał kadłuba |
stal |
| Napęd | |
| 1 silnik benzynowy o mocy 57 KM 1 silnik elektryczny o mocy 95 KM 1 śruba | |
| Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Zasięg |
powierzchnia: 200 Mm przy 5,5 w. |
| Uzbrojenie | |
| 2 torpedy | |
| Wyrzutnie torpedowe |
2 x 450 mm (zewnętrzne) |
| Załoga |
12 |
Souffleur (Q21) – francuski okręt podwodny z początku XX wieku, siódma zamówiona jednostka typu Naïade. Została zwodowana 20 kwietnia 1903 roku w stoczni Arsenal de Toulon i przyjęta w skład Marine nationale w 1904 roku. Okręt skreślono z listy floty 21 maja 1914 roku.
Projekt i budowa
„Souffleur” zamówiony został na podstawie programu rozbudowy floty francuskiej z 1900 roku[1]. Okręt został zaprojektowany przez inż. Gastona Romazzottiego[2]. Po raz pierwszy we francuskich okrętach podwodnych do napędu w położeniu nawodnym użyto silnika benzynowego, co jednak zaowocowało niewielkim zasięgiem[1][2].
„Souffleur” zbudowany został w Arsenale w Tulonie[1][2]. Okręt został zwodowany 20 kwietnia 1903 roku[1][2]. Koszt budowy okrętu wyniósł 365 000 franków[1].
Dane taktyczno–techniczne
„Souffleur” był małym okrętem podwodnym o konstrukcji jednokadłubowej. Długość całkowita wykonanej ze stali jednostki wynosiła 23,7 metra, szerokość 2,2 metra i zanurzenie 2,6 metra[1][2]. Wyporność w położeniu nawodnym wynosiła 70,5 tony, a w zanurzeniu 73,5 tony[1][2]. Okręt napędzany był na powierzchni przez silnik benzynowy Panhard et Levassor o mocy 57 koni mechanicznych (KM)[1][2]. Napęd podwodny zapewniał silnik elektryczny SEE o mocy 95 KM[1][2]. Jednośrubowy układ napędowy pozwalał osiągnąć prędkość 7,25 węzła na powierzchni i 6 węzłów w zanurzeniu[1][2]. Zasięg wynosił 200 Mm przy prędkości 5,5 węzła w położeniu nawodnym oraz 30 Mm przy prędkości 4 węzłów pod wodą[1][2]. Dopuszczalna głębokość zanurzenia wynosiła 30 metrów[3].
Okręt wyposażony był w dwie zewnętrzne wyrzutnie torped kalibru 450 mm, bez torped zapasowych[1][2]. Załoga okrętu składała się z 12 oficerów, podoficerów i marynarzy[1][2].
Przebieg służby
„Souffleur” został wcielony do służby w Marine nationale w 1904 roku[3]. Jednostka otrzymała numer taktyczny Q21[1]. Okręt pełnił służbę na wodach Morza Śródziemnego do 21 maja 1914 roku, kiedy został skreślony z listy floty[1][2].
Przypisy
Bibliografia
- Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, 2007. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
- Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
- Ivan Gogin: NAÏADE submarines (1904 - 1905). NAVYPEDIA. . (ang.).
