Lucjan Dytrych
W tym artykule zbadamy wpływ Lucjan Dytrych na współczesne społeczeństwo. Od momentu pojawienia się Lucjan Dytrych przykuł uwagę i zainteresowanie wielu ludzi na całym świecie, wywołując debatę i refleksję na temat jego wpływu w różnych obszarach życia codziennego. W ramach tej analizy zbadamy jego wpływ na kulturę, ekonomię, politykę i technologię, aby lepiej zrozumieć jego znaczenie i znaczenie dzisiaj. Podobnie przeanalizujemy, jak Lucjan Dytrych ewoluował na przestrzeni czasu, dostosowując się do przemian społecznych i przyczyniając się do zmian i innowacji w różnych sferach społeczeństwa.
| Data i miejsce urodzenia |
5 stycznia 1903 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
29 stycznia 1989 |
| Zawód | |
| Lata aktywności |
1923–1983 |
| Zespół artystyczny | |
| Teatr Polski w Poznaniu Teatr Wojska Polskiego w Łodzi Teatry Dramatyczne we Wrocławiu Teatr Ateneum w Warszawie Teatr Dramatyczny w Warszawie Teatr Ludowy w Warszawie | |
| Odznaczenia | |
   
| |
Lucjan Dytrych (ur. 5 stycznia 1903 w Warszawie, zm. 29 stycznia 1989 tamże) – polski aktor teatralny i filmowy.
Życiorys
W 1923 roku ukończył Kursy Wokalno-Dramatyczne Heleny Józefy Hryniewieckiej w Warszawie. Przed II wojną światową występował na scenach teatrów Sosnowca (Teatr Polski, 1923–1924), Katowic (Teatr Polski, 1924–1925), Warszawy (Teatr im. Aleksandra Fredry, 1926–1927), Grudziądza (Teatr Miejski, 1926–1927), Wilna (Teatr Komedii Muzycznej „Lutnia”, 1928–1930), Torunia (Teatr Miejski, 1930–1931), Bydgoszczy (Teatr Miejski, 1931–1938), Łodzi (Teatr Miejski, 1932–1933) oraz Poznania (Teatr Polski, 1938–1939).
Po zakończeniu wojny powrócił do gry aktorskiej w zespole Teatru Polskiego w Poznaniu (1945–1948). Następnie występował na scenach: Teatru Wojska Polskiego w Łodzi (1948–1949), Teatrów Dramatycznych we Wrocławiu (1949–1951), Teatru Ateneum w Warszawie (1951–1956), Teatru Dramatycznego w Warszawie (1956–1959) oraz Teatru Ludowego w Warszawie (1959–1973). Grał również w spektaklach Teatru Telewizji oraz słuchowiskach Teatru Polskiego Radia. Ponadto pełnił funkcję przewodniczącego Kapituły Członków Zasłużonych Związek Artystów Scen Polskich. W 1951 roku na Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych we Wrocławiu otrzymał wyróżnienie za rolę majstra Zieji w sztuce Tysiąc walecznych Jana Rojewskiego.
Zmarł w Warszawie, pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 166-5-6)[1].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1988)
- Złoty Krzyż Zasługi (1952)
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (19 stycznia 1955)[2]
- Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” (1984)
Filmografia
- Dom na pustkowiu (1949) – mężczyzna podwożący Klonowicza
- Miasto nieujarzmione (1950) – obergruppenfuhrer Fischer
- Przygoda na Mariensztacie (1953) – przedstawiciel stołecznej Rady Narodowej
- Bolesław Śmiały (1971) – członek poselstwa Rusinów
- Hubal (1973) – Marian, członek oddziału „Hubala”
- Śmierć prezydenta (1977) – Ignacy Daszyński
- Kochaj albo rzuć (1977) – vice-president firmy asekuracyjnej przemawiający na uroczystości otwarcia Domu Kultury Polskiej
- ...Gdziekolwiek jesteś panie prezydencie... (1978)
- Ojciec królowej (1979) – podskarbi koronny
- Dom (1980, odc. 7) – mężczyzna na przysiędze Leszka
- Constans (1980) – ksiądz
- Dom świętego Kazimierza (1983) – mieszkaniec zakładu
Przypisy
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: DYTRYCH, Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne .
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 - Uchwała Rady Państwa z dnia 19 stycznia 1955 r. nr 0/196 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.
Bibliografia
- Lucjan Dytrych, Encyklopedia teatru polskiego (osoby) .
Linki zewnętrzne
- Lucjan Dytrych w bazie filmpolski.pl
- Lucjan Dytrych w bazie IMDb (ang.)
- Lucjan Dytrych w bazie Filmweb