W następnym artykule szczegółowo zbadamy fascynujący świat Màxim Huerta. Od jego początków po dzisiejszy wpływ – zagłębimy się w liczne aspekty, które sprawiają, że Màxim Huerta jest tematem interesującym osoby w każdym wieku i o każdym zawodzie. Na tych stronach odkryjemy znaczenie Màxim Huerta we współczesnym społeczeństwie i jego znaczenie w różnych obszarach. Niezależnie od tego, czy jesteś ekspertem w tej dziedzinie, czy odkrywasz Màxim Huerta po raz pierwszy, ten artykuł zapewni Ci pełny i aktualny przegląd tego ekscytującego tematu.
![]() | |
Data i miejsce urodzenia |
26 stycznia 1971 |
---|---|
Zawód, zajęcie |
dziennikarz, pisarz |
Stanowisko |
minister kultury i sportu (2018) |
Màxim Huerta Hernández (ur. 26 stycznia 1971 w Utiel[1]) – hiszpański dziennikarz i pisarz, w czerwcu 2018 minister kultury i sportu.
Ukończył studia z zakresu informatologii na Universidad CEU San Pablo w Walencji. Uzyskał magisterium z grafiki i ilustracji prasowej w madryckim oddziale Europejskiego Instytutu Wzornictwa[2]. Jako dziennikarz pracował początkowo w stacjach radiowych we wspólnocie autonomicznej Walencji, a także w prasie regionalnej (m.in. w „Las Provincias”)[1]. W 1997 dołączył do regionalnej stacji telewizyjnej Canal Nou, pracował jako redaktor i prezenter programów informacyjnych. W 1999 przeszedł do prywatnej telewizji Telecinco, prowadził w niej ogólnokrajowe wydanie programu Informativos Telecinco[1]. Od 2005 do 2015 był współgospodarzem magazynu porannego El programa de AR[3]. W 2016 był prezenterem cyklu dokumentalnego Destinos de película w La 1 wchodzącym w skład Televisión Española. Podjął również współpracę m.in. z Radio Nacional de España. Opublikował kilka pozycji książkowych, takich jak Que sea la última vez..., El Susurro de la Caracola, Una tienda en París, La noche soñada[1].
W czerwcu 2018 został ministrem kultury i sportu w nowo powołanym rządzie Pedra Sáncheza[4]. Zakończył urzędowanie w tym samym miesiącu, sprawując funkcję przez tydzień. Powodem jego dymisji było ujawnienie przez media, że w 2017 został ukarany za oszustwa podatkowe z lat 2006–2008[5][6].