Dziś Meritxell Batet to temat, który staje się coraz bardziej istotny w naszym społeczeństwie. Stało się punktem zainteresowania ludzi w każdym wieku i na całym świecie. Jej wpływ można zaobserwować w różnych obszarach życia codziennego, od polityki i ekonomii, po kulturę i rozrywkę. Meritxell Batet wywołał namiętne debaty i wygenerował różne opinie i perspektywy. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Meritxell Batet, od jego powstania po dzisiejszy wpływ, a także możliwe przyszłe scenariusze, które mogą powstać w wyniku jego ewolucji.
![]() | |
Data i miejsce urodzenia |
19 marca 1973 |
---|---|
Zawód, zajęcie |
polityk, prawniczka, nauczyciel akademicki |
Alma Mater | |
Stanowisko |
minister polityki terytorialnej i służb publicznych (2018–2019), przewodnicząca Kongresu Deputowanych (2019–2023) |
Partia | |
Odznaczenia | |
![]() |
Meritxell Batet i Lamaña (ur. 19 marca 1973[1] w Barcelonie) – hiszpańska i katalońska polityk, prawniczka oraz nauczyciel akademicki, działaczka Partii Socjalistów Katalonii (PSC), w latach 2018–2019 minister polityki terytorialnej i służb publicznych, od 2019 do 2023 przewodnicząca Kongresu Deputowanych.
W 1995 została absolwentką prawa na Uniwersytecie Pompeu Fabry w Barcelonie. Na tej samej uczelni ukończyła następnie studia doktoranckie zakończone prezentacją pracy poświęconej instytucjom Unii Europejskiej. Odbyła również studia podyplomowe z zakresu urbanistyki i gospodarki nieruchomościami. Od 1995 związana z macierzystą uczelnią; wykładała początkowo prawo administracyjne, a w 1998 została wykładowczynią prawa konstytucyjnego[2]. W latach 2001–2004 pełniła funkcję dyrektora Fundació Carles Pi i Sunyer d'Estudis Autonòmics i Locals, fundacji zajmującej się zagadnieniami z zakresu samorządu lokalnego i wspólnot autonomicznych[2].
Zaangażowała się w działalność polityczną w ramach Partii Socjalistów Katalonii, katalońskiego ugrupowania skonfederowanego z Hiszpańską Socjalistyczną Partią Robotniczą (PSOE). Formalnie do tego ugrupowania wstąpiła w 2008[3]. W 2004 po raz pierwszy uzyskała mandat posłanki do Kongresu Deputowanych. Z powodzeniem ubiegała się o reelekcję w wyborach w 2008, 2011, 2015, 2016[1], kwietniu 2019[4], listopadzie 2019[5] i 2023[6].
W 2014 objęła stanowisko sekretarza hiszpańskich struktur PSOE do spraw studiów i programów[7], funkcję tę pełniła do 2016. W czerwcu 2018 została ministrem polityki terytorialnej i służb publicznych w rządzie Pedra Sáncheza[8]. W maju 2019 została kandydatką socjalistów na przewodniczącą Kongresu Deputowanych XIII kadencji. 21 maja podczas pierwszego posiedzenia, głosami PSOE oraz koalicji skupionej wokół Podemos, została wybrana na to stanowisko w drugiej turze głosowania[9]. W konsekwencji ustąpiła z funkcji rządowej. 3 grudnia 2019 powołana na przewodniczącą niższej izby hiszpańskiego parlamentu kolejnej kadencji[10]; kierowała nią do końca kadencji w 2023.