Menno Vloon

W dzisiejszym świecie Menno Vloon nadal jest tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu. Na przestrzeni historii Menno Vloon wywarł znaczący wpływ na różne aspekty społeczeństwa, kultury i życia codziennego. W tym artykule szczegółowo zbadamy znaczenie Menno Vloon, a także jego wpływ w różnych obszarach. Od swojego powstania do dzisiejszej ewolucji Menno Vloon wywołał niekończące się debaty, badania i refleksje, które przyczyniły się do wzbogacenia naszej wiedzy na ten temat. Poprzez głęboką i przemyślaną analizę postaramy się rzucić światło na najważniejsze aspekty Menno Vloon i jego znaczenie we współczesnym świecie.

Menno Vloon
Ilustracja
Menno Vloon (2017)
Data i miejsce urodzenia

11 maja 1994
Zaanstad

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Holandia
Halowe mistrzostwa Europy
złoto Apeldoorn 2025 skok o tyczce
Igrzyska europejskie
złoto Kraków 2023 skok o tyczce
Multimedia w Wikimedia Commons

Menno Vloon (ur. 11 maja 1994 w Zaanstad[1]) – holenderski lekkoatleta, skoczek o tyczce, olimpijczyk (2021, 2024).

Na początku kariery uprawiał także wieloboje.

W 2012 nie awansował do finałowego konkursu skoku o tyczce podczas mistrzostw świata juniorów. Ósmy zawodnik młodzieżowego czempionatu Europy (2015). Rok później bez awansu do finału startował na mistrzostwach Europy w Amsterdamie.

W 2025, wspólnie z Emanuilem Karalisem zostali halowymi mistrzami Starego Kontynentu.

Złoty medalista mistrzostw Holandii oraz reprezentant kraju na drużynowych mistrzostwach Europy.

Rekordy życiowe: stadion – 5,92 (1 września 2024, Berlin) rekord Holandii; hala – 5,96 (27 lutego 2021, Aubière) rekord Holandii.

Osiągnięcia

Rok Impreza Miejsce Pozycja Wynik
2011 Olimpijski festiwal młodzieży Europy Turcja Trabzon 9. miejsce 4,65
2012 Mistrzostwa świata juniorów Hiszpania Barcelona el. – 17. miejsce 4,95
2015 I liga drużynowych mistrzostw Europy Grecja Heraklion 5. miejsce 5,30
Młodzieżowe mistrzostwa Europy Estonia Tallinn 8. miejsce 5,30
2016 Mistrzostwa Europy Holandia Amsterdam el. – 17. miejsce 5,35
2017 Superliga drużynowych mistrzostw Europy Francja Lille 6. miejsce 5,30
Mistrzostwa świata Wielka Brytania Londyn el. – NH
2019 Mistrzostwa świata Katar Doha el. – DNS
2021 Halowe mistrzostwa Europy Polska Toruń 5. miejsce 5,70
Igrzyska olimpijskie Japonia Tokio 13. miejsce 5,55
2022 Halowe mistrzostwa świata Serbia Belgrad 5. miejsce 5,75
Mistrzostwa świata Stany Zjednoczone Eugene – NM
Mistrzostwa Europy Niemcy Monachium – NM
2023 Halowe mistrzostwa Europy Turcja Stambuł el. – 11. miejsce 5,55
I dywizja drużynowych mistrzostw Europy[a] Polska Chorzów 1. miejsce[b] 5,85
Mistrzostwa świata Węgry Budapeszt el. – 16. miejsce 5,70
2024 Halowe mistrzostwa świata Wielka Brytania Glasgow 8. miejsce 5,65
Mistrzostwa Europy Włochy Rzym 8. miejsce 5,75
Igrzyska olimpijskie Francja Paryż 11. miejsce 5,70
2025 Halowe mistrzostwa Europy Holandia Apeldoorn 1. miejsce 5,90
Halowe mistrzostwa świata Nankin 4. miejsce 5,80

Uwagi

  1. ↑ Zawody były częścią igrzysk europejskich.
  2. ↑ W klasyfikacji sumarycznej biorącej pod uwagę wyniki z wszystkich dywizji zawodnik zdobył złoty medal igrzysk europejskich.

Przypisy

  1. ↑ Menno Vloon , atletiek.nl (niderl.).

Bibliografia

Halowi mistrzowie Europy w skoku o tyczce

Portal:Lekkoatletyka