Milvus

W dzisiejszym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Milvus. Temat ten jest od kilkudziesięciu lat przedmiotem dyskusji i badań, budząc duże zainteresowanie zarówno wśród ekspertów, jak i amatorów. Na przestrzeni dziejów Milvus odegrał kluczową rolę w różnych dziedzinach, od nauki po sztukę, politykę i kulturę popularną. W tym artykule zbadamy różne aspekty Milvus, od jego początków po wpływ na współczesne społeczeństwo, analizując jego implikacje i podkreślając jego znaczenie w dzisiejszym świecie. Przygotuj się na ekscytującą podróż przez Milvus i odkryj wszystko, co ten motyw ma do zaoferowania!

Milvus[1]
Lacépède, 1799[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – kania ruda (M. milvus)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

szponiaste

Rodzina

jastrzębiowate

Podrodzina

jastrzębie

Plemię

Accipitrini

Rodzaj

Milvus

Typ nomenklatoryczny

Falco milvus Linnaeus, 1758

Synonimy
Gatunki
  • M. milvus
  • M. migrans

Milvusrodzaj ptaków z podrodziny jastrzębi (Accipitrinae) w rodzinie jastrzębiowatych (Accipitridae).

Zasięg występowania

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Eurazji, Afryce i Australazji[5].

Morfologia

Długość ciała 44–72 cm, rozpiętość skrzydeł 120–171 cm; masa ciała samic 750–1600 g, samców 630–1221 g[5].

Systematyka

Etymologia

  • Milvus: łac. milvus „kania”[6].
  • Ictinus: gr. ικτιν iktin lub ικτινος iktinos „kania”[7]. Gatunek typowy: Falco milvus Linnaeus, 1758.
  • Hydroictinia: gr. ὑδρο- hudro- „wodny-”, od ὑδωρ hudōr, ὑδατος hudatos „woda”; rodzaj Ictinia Vieillot, 1816 (kanialuk)[8]. Gatunek typowy: Falco migrans Boddaert, 1783.

Podział systematyczny

Do rodzaju należą następujące gatunki[9]:

Przypisy

  1. Milvus, Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. B.G. de Lacépède: Discours d’ouverture et de clôture du cours d’histoire naturelle, donné dans le Muséum national d’Histoire naturelle, l’an VII de la République, et tableaux méthodiques des mammifères et des oiseaux. Paris: Plassan, 1799, s. 4. (fr.).
  3. F.O. Morris. A new system of nomenclature, illustrated by a list of British birds. „The Naturalist”. 2 (9), s. 123, 1837. (ang.). 
  4. J.J. Kaup: Classification der Säugethiere und Vögel. Darmstadt: C. W. Leske, 1844, s. 115. (niem.).
  5. a b D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: Hawks, Eagles, and Kites (Accipitridae), version 1.0.. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.accipi1.01. . (ang.). Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  6. Milvus, The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).
  7. Ictinus, The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).
  8. Hydroictinia, The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).
  9. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Accipitrini Vigors, 1824 (Wersja: 2019-03-24). Kompletna lista ptaków świata . Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. .