Mistrzostwa świata w snookerze

W dzisiejszym świecie Mistrzostwa świata w snookerze to temat, który stale ewoluuje i budzi ogromne zainteresowanie w różnych obszarach. Niezależnie od tego, czy chodzi o dziedzinę naukową, kulturalną, technologiczną czy społeczną, Mistrzostwa świata w snookerze stał się punktem odniesienia i ciągłą debatą. Z biegiem czasu stał się jednym z najaktualniejszych tematów w porządku publicznym, budząc zainteresowanie i ciekawość milionów ludzi na całym świecie. Bez wątpienia Mistrzostwa świata w snookerze to temat, który nie pozostawia nikogo obojętnym, a jego wpływ jest coraz bardziej widoczny w naszym społeczeństwie. W tym artykule zbadamy niektóre z najważniejszych aspektów Mistrzostwa świata w snookerze i omówimy jego znaczenie w bieżącym kontekście.

Mistrzostwa świata w snookerze – najważniejszy turniej rankingowy w snookerze.

Zwycięzca tych zawodów otrzymuje tytuł mistrza świata w snookerze. Pierwsze mistrzostwa rozpoczęły się w listopadzie 1926, a pierwszy finał rozegrano w roku następnym; zwyciężył wówczas Joe Davis, który pokonał 20−11 Toma Dennisa. Od 1977 roku zawody rozgrywane są w Crucible Theatre w Sheffield. W 2016 roku została przedłużona umowa pomiędzy World Snooker a władzami miasta Sheffield na organizację mistrzostw świata w tym mieście do 2027 roku[1][2].

Mistrzostwa są rozgrywane obecnie w kwietniu i maju[3].

Rekordy mistrzostw

Breaki maksymalne i setki

Od czasów rozgrywania mistrzostw w Crucible Theatre w zawodach zostało wbitych 15 breaków maksymalnych. Najczęściej sztuki tej dokonywali Stephen Hendry i Ronnie O’Sullivan. Obaj wykonali po 3 takie podejścia w swojej karierze. Break maksymalny wbity przez Ronnie’ego O’Sullivana w 1997 to najszybszy wbity taki break w historii snookera. Pozostali zawodnicy, mogący się poszczycić breakami 147 na mistrzostwach, to Cliff Thorburn, Jimmy White, Allister Carter, Mark Williams, John Higgins, Neil Robertson, Kyren Wilson oraz Mark Selby. W kwalifikacjach do mistrzostw tej sztuki dokonali Liang Wenbo, Gary Wilson i dwukrotnie Robert Milkins i Jackson Page.

13 kwietnia 2025 w 8 partii meczu kwalifikacyjnego do Mistrzostw Świata przeciwko Allanowi Taylorowi, Jackson Page wbił swój pierwszy break maksymalny. W partii 12, w sesji odbywającej się 14 kwietnia, wbił kolejne 147 punktów wygrywając mecz 10-2. Był to pierwszy przypadek w historii zawodowego snookera gdy jeden zawodnik wbił dwa breaki 147-punktowe w jednym meczu. Osiągnięcie to wiązało się ze zdobyciem nagrody w wysokości 147 000 funtów[4][5]. Mistrzostwa, w których padło najwięcej setek, odbyły się w 2019 roku – wbitych zostało wówczas 100 takich breaków. Najczęściej wbijającym setki w historii mistrzostw jest Ronnie O’Sullivan. W całej swojej karierze ma na koncie 179 takich podejść[6]. Najczęściej wbijającym breaki 100-punktowe w jednym turnieju jest Stephen Hendry, który podczas mistrzostw świata w 2002 roku wbił ich 16.

W 2019 roku, w meczu finałowym pomiędzy Juddem Trumpem i Johnem Higginsem padło 11 brejków stupunktowych (7 autorstwa Anglika, 4 Szkota), co jest rekordem jeżeli chodzi o liczbę setek w jednym meczu.

Lista zwycięzców

Lata Zwycięzca Przegrany Wynik finału Sezon
1927 Anglia Joe Davis Anglia Tom Dennis 20–11 n/a
1928 Anglia Joe Davis Anglia Fred Lawrence 16–13 n/a
1929 Anglia Joe Davis Anglia Tom Dennis 19–14 n/a
1930 Anglia Joe Davis Anglia Tom Dennis 25–12 n/a
1931 Anglia Joe Davis Anglia Tom Dennis 25–21 n/a
1932 Anglia Joe Davis Nowa Zelandia Clark McConachy 30–19 n/a
1933 Anglia Joe Davis Anglia Willie Smith 25–18 n/a
1934 Anglia Joe Davis Anglia Tom Newman 25–23 n/a
1935 Anglia Joe Davis Anglia Willie Smith 25–20 n/a
1936 Anglia Joe Davis Australia Horace Lindrum 34–27 n/a
1937 Anglia Joe Davis Australia Horace Lindrum 32–29 n/a
1938 Anglia Joe Davis Anglia Sidney Smith 37–24 n/a
1939 Anglia Joe Davis Anglia Sidney Smith 43–30 n/a
1940 Anglia Joe Davis Anglia Fred Davis 37–36 n/a
1941–1945 turnieje się nie odbyły
1946 Anglia Joe Davis Australia Horace Lindrum 78–67 n/a
1947 Szkocja Walter Donaldson Anglia Fred Davis 82–63 n/a
1948 Anglia Fred Davis Szkocja Walter Donaldson 84–61 n/a
1949 Anglia Fred Davis Szkocja Walter Donaldson 80–65 n/a
1950 Szkocja Walter Donaldson Anglia Fred Davis 51–46 n/a
1951 Anglia Fred Davis Szkocja Walter Donaldson 58–39 n/a
1952 Australia Horace Lindrum Nowa Zelandia Clark McConachy 94–49 n/a
Professional Matchplay Championship
1952 Anglia Fred Davis Szkocja Walter Donaldson 38–35 n/a
1953 Anglia Fred Davis Szkocja Walter Donaldson 37–34 n/a
1954 Anglia Fred Davis Szkocja Walter Donaldson 39–21 n/a
1955 Anglia Fred Davis Anglia John Pulman 37–34 n/a
1956 Anglia Fred Davis Anglia John Pulman 38–35 n/a
1957 Anglia John Pulman Irlandia Północna Jackie Rea 39–34 n/a
1958–1963 turnieje się nie odbyły
Mecze w formie wyzwania
1964 Anglia John Pulman Anglia Fred Davis 19–16 n/a
1964 Anglia John Pulman Anglia Rex Williams 40–33 n/a
1965 Anglia John Pulman Anglia Fred Davis 37–36 n/a
1965 Anglia John Pulman Anglia Rex Williams 25–22 n/a
1965 Anglia John Pulman Fred Van Rensburg 39–12 n/a
1966 Anglia John Pulman Anglia Fred Davis 5–2 (matches) n/a
1968 Anglia John Pulman Australia Eddie Charlton 39–34 n/a
Turniej eliminacyjny
1969 Anglia John Spencer Walia Gary Owen 37–24 1968/69
1970 Walia Ray Reardon Anglia John Pulman 37–33 1969/70
1971 Anglia John Spencer Australia Warren Simpson 37–29 1970/71
1972 Irlandia Północna Alex Higgins Anglia John Spencer 37–32 1971/72
1973 Walia Ray Reardon Australia Eddie Charlton 38–32 1972/73
1974 Walia Ray Reardon Anglia Graham Miles 22–12 1973/74
1975 Walia Ray Reardon Australia Eddie Charlton 31–30 1974/75
1976 Walia Ray Reardon Irlandia Północna Alex Higgins 27–16 1975/76
Crucible
1977 Anglia John Spencer Kanada Cliff Thorburn 25–21 1976/77
1978 Walia Ray Reardon Perrie Mans 25–18 1977/78
1979 Walia Terry Griffiths Irlandia Północna Dennis Taylor 24–16 1978/79
1980 Kanada Cliff Thorburn Irlandia Północna Alex Higgins 18–16 1979/80
1981 Anglia Steve Davis Walia Doug Mountjoy 18–12 1980/81
1982 Irlandia Północna Alex Higgins Walia Ray Reardon 18–15 1981/82
1983 Anglia Steve Davis Kanada Cliff Thorburn 18–6 1982/83
1984 Anglia Steve Davis Anglia Jimmy White 18–16 1983/84
1985 Irlandia Północna Dennis Taylor Anglia Steve Davis 18–17 1984/85
1986 Anglia Joe Johnson Anglia Steve Davis 18–12 1985/86
1987 Anglia Steve Davis Anglia Joe Johnson 18–14 1986/87
1988 Anglia Steve Davis Walia Terry Griffiths 18–11 1987/88
1989 Anglia Steve Davis Anglia John Parrott 18–3 1988/89
1990 Szkocja Stephen Hendry[7] Anglia Jimmy White 18–12 1989/90
1991 Anglia John Parrott Anglia Jimmy White 18–11 1990/91
1992 Szkocja Stephen Hendry Anglia Jimmy White 18–14 1991/92
1993 Szkocja Stephen Hendry Anglia Jimmy White 18–5 1992/93
1994 Szkocja Stephen Hendry Anglia Jimmy White 18–17 1993/94
1995 Szkocja Stephen Hendry Anglia Nigel Bond 18–9 1994/95
1996 Szkocja Stephen Hendry Anglia Peter Ebdon 18–12 1995/96
1997 Irlandia Ken Doherty Szkocja Stephen Hendry 18–12 1996/97
1998 Szkocja John Higgins Irlandia Ken Doherty 18–12 1997/98
1999 Szkocja Stephen Hendry Walia Mark Williams 18–11 1998/99
2000 Walia Mark Williams Walia Matthew Stevens 18–16 1999/00
2001 Anglia Ronnie O’Sullivan Szkocja John Higgins 18–14 2000/01
2002 Anglia Peter Ebdon Szkocja Stephen Hendry 18–17 2001/02
2003 Walia Mark Williams Irlandia Ken Doherty 18–16 2002/03
2004 Anglia Ronnie O’Sullivan Szkocja Graeme Dott 18–8 2003/04
2005 Anglia Shaun Murphy Walia Matthew Stevens 18–16 2004/05
2006 Szkocja Graeme Dott Anglia Peter Ebdon 18–14 2005/06
2007 Szkocja John Higgins Anglia Mark Selby 18–13 2006/07
2008 Anglia Ronnie O’Sullivan Anglia Allister Carter 18–8 2007/08
2009 Szkocja John Higgins Anglia Shaun Murphy 18–9 2008/09
2010 Australia Neil Robertson Szkocja Graeme Dott 18–13 2009/10
2011 Szkocja John Higgins Anglia Judd Trump 18–15 2010/11
2012 Anglia Ronnie O’Sullivan Anglia Allister Carter 18–11 2011/12
2013 Anglia Ronnie O’Sullivan Anglia Barry Hawkins 18–12 2012/13
2014 Anglia Mark Selby Anglia Ronnie O’Sullivan 18–14 2013/14
2015 Anglia Stuart Bingham Anglia Shaun Murphy 18–15 2014/15
2016 Anglia Mark Selby Ding Junhui 18–14 2015/16
2017 Anglia Mark Selby Szkocja John Higgins 18–15 2016/17
2018 Walia Mark Williams Szkocja John Higgins 18–16 2017/18
2019 Anglia Judd Trump Szkocja John Higgins 18–9 2018/19
2020 Anglia Ronnie O’Sullivan Anglia Kyren Wilson 18–8 2019/20
2021 Anglia Mark Selby Anglia Shaun Murphy 18–15 2020/21
2022 Anglia Ronnie O’Sullivan Anglia Judd Trump 18–13 2021/22
2023 Belgia Luca Brecel Anglia Mark Selby 18–15 2022/23
2024 Anglia Kyren Wilson Walia Jak Jones 18–14 2023/24
2025 ] ] – 2024/25

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ World Championship stays in Sheffield until 2027, worldsnooker, dostęp 02 maja 2016 (ang.)
  2. ↑ Snooker to stay in Sheffield until at least 2027, thestar. thestar.co.uk. ., dostęp 02 maja 2016 (ang.)
  3. ↑ snooker.org: Hall of Fame. . (ang.).
  4. ↑ Halo World Championship Qualifying - Day Eight Updates. World Snooker Tour, 2025-04-14. . (ang.).
  5. ↑ Page Makes History To Claim Massive Maximum Bonus. World Snooker Tour, 2025-04-14. . (ang.).
  6. ↑ Snooker Info , Snooker Info .
  7. ↑ Hendry jest najmłodszym Mistrzem świata w snookerze. Podczas triumfu 29 kwietnia 1990 roku miał 21 lat i 106 dni.

Linki zewnętrzne

Mistrzostwa świata w snookerze
Wczesne lata
Okres powojenny
Professional Matchplay Championship
Challenge matches
Czasy współczesne
The Crucible Theatre

Turnieje snookerowe
Turnieje rankingowe
Inne ważne turnieje
Polskie turnieje