W tym artykule poruszony zostanie temat Momir Bulatović, który wzbudził duże zainteresowanie w różnych sferach społeczeństwa. Momir Bulatović to bardzo istotny temat, który w ostatnich latach stał się powodem licznych debat, badań i badań. Jego znaczenie polega na wpływie, jaki wywiera na codzienne życie ludzi, a także na jego wpływ w różnych obszarach, takich jak między innymi gospodarka, technologia, kultura, polityka. Dlatego istotne jest pogłębienie wiedzy i zrozumienia Momir Bulatović, aby przeanalizować jego zakres, implikacje i możliwe rozwiązania.
![]() Momir Bulatović (2006) | |
Data i miejsce urodzenia |
21 września 1956 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
30 czerwca 2019 |
Premier Federalnej Republiki Jugosławii | |
Okres |
od 19 maja 1998 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Prezydent Czarnogóry | |
Okres |
od 23 grudnia 1990 |
Przynależność polityczna | |
Następca |
Momir Bulatović, cyr. Момир Булатовић (ur. 21 września 1956 w Belgradzie[1], zm. 30 czerwca 2019[2] w Raći) – czarnogórski polityk i ekonomista, jugosłowiański działacz komunistyczny, prezydent Czarnogóry w latach 1990–1998, od 1998 do 2000 premier Federalnej Republiki Jugosławii.
Ukończył studia ekonomiczne na Uniwersytecie Czarnogóry, po których pracował przez jakiś czas na uczelni. W 1974 został członkiem SKCG – czarnogórskiego oddziału Związku Komunistów Jugosławii[1], stopniowo awansując w partyjnej strukturze. Stał się bliskim współpracownikiem serbskiego przywódcy Slobodana Miloševicia. W kwietniu 1989 objął stanowisko sekretarza komitetu centralnego czarnogórskiej partii komunistycznej. W pierwszych pluralistycznych wyborach w grudniu 1990 kierowani przez niego komuniści odnieśli w Czarnogórze zdecydowane zwycięstwo, zyskując ponad 80 miejsc w 125-osobowym parlamencie. Momir Bulatović wygrał wówczas wybory na urząd prezydenta Czarnogóry[3], który objął w tym samym miesiącu[4]. Z powodzeniem ubiegał się o reelekcję w kolejnych wyborach – zwyciężył w styczniu 1993 w drugiej turze głosowania z wynikiem ponad 63% głosów[5].
W międzyczasie w czerwcu 1991 SKCG przekształciła się w Demokratyczną Partię Socjalistów Czarnogóry, a Momir Bulatović został pierwszym przewodniczącym tego ugrupowania[6]. W 1997 doszło do konfliktu między nim, premierem Milem Đukanoviciem, jego długoletnim bliskim współpracownikiem. Spór dotyczył głównie współpracy ze Slobodanem Miloševiciem, za którą zdecydowanie opowiadał się prezydent[3][5]. Obaj wystartowali w wyborach prezydenckich w październiku 1997 – Milo Đukanović zwyciężył w drugiej turze, otrzymując 50,8% głosów, przejął także władzę w partii[3][5].
Momir Bulatović w styczniu 1998 zakończył pełnienie funkcji prezydenta[4]. Założył nową formację pod nazwą Socjalistyczna Partia Ludowa Czarnogóry[6]. W maju 1998 z inicjatywy serbskiego przywódcy został powołany na premiera Federalnej Republiki Jugosławii[5], zajmował to stanowisko do listopada 2000[7]. Wkrótce utracił funkcję przewodniczącego swojej partii (zastąpił go Predrag Bulatović)[6]. W 2001 założył kolejne ugrupowanie, opowiadające się za trwaniem federacji Czarnogóry z Serbią[8]. Niedługo później wycofał się jednak z aktywności politycznej, zajmując się działalnością naukową i publicystyczną.