Monarchia despotyczna

Wygląd przypnij ukryj

Monarchia despotyczna, despotyzm – ustrój, w którym cała władza nad państwem skupiona jest w ręku jednej osoby, tytułującej się przeważnie królem lub cesarzem. Władca sprawuje legalnie zdobytą władzę, nie podlegając żadnym prawom.

Władca skupia w swoim ręku władzę ustawodawczą, wykonawczą i sądowniczą. W celu utrzymania władzy stosuje często narzędzia siłowe do zastraszania społeczeństwa oraz eliminuje ewentualnych konkurentów. Typowym przykładem jest Egipt i panowanie faraonów.

Cechy władzy monarchy despotycznego:

władza nieograniczona
nie podlega żadnym prawom
terytorium państwa jest jego własnością
jest najwyższym sędzią i wodzem armii
sądzi się w jego imieniu

Arystoteles uważał, że rządy jednoosobowe są korzyścią tylko dla kół rządzących. Głosił, że państwo rządzone przez jedną osobę nie może istnieć i funkcjonować.

Zobacz też

Bibliografia

Lech Dubel, Historia doktryn politycznych i prawnych do schyłku XX wieku, Warszawa 2007.

Monarchia

Modele monarchii	despotyczna patrymonialna stanowa absolutna ograniczona konstytucyjna parlamentarna plemienna
Sukcesja tronu	dziedziczna elekcyjna
Podstawowe formy monarchii (i tytuły monarsze)	cesarstwo (cesarz) / carstwo (car) kalifat (kalif) kaganat (kagan) / królestwo (król) / sułtanat (sułtan) chanat (chan) / arcyksięstwo (arcyksiążę) wielkie księstwo (wielki książę) elektorat (książę elektor) księstwo (książę) / emirat (emir)

Kontrola autorytatywna (ustrój polityczny):

Encyklopedia internetowa: