W tym artykule poruszony zostanie temat Nintendo optical disc, który przykuł uwagę różnych dyscyplin i obszarów badań. Nintendo optical disc wzbudził zainteresowanie badaczy, naukowców, profesjonalistów i ogółu społeczeństwa ze względu na swoje dzisiejsze znaczenie i wpływ. W tym artykule zbadane zostaną różne aspekty związane ze zmienną Nintendo optical disc, od jej historii i ewolucji po implikacje w bieżącym kontekście. Zostaną przeanalizowane różne perspektywy i podejścia, aby zapewnić wszechstronną i wzbogacającą wizję Nintendo optical disc, w celu generowania większego zrozumienia i promowania świadomej debaty na ten temat.
![]() | |
Typ nośnika | |
---|---|
Pojemność |
GameCube: 1.46 GB
Wii: 4.7 GB / 8.54 GB |
Opracowany przez | |
Wykorzystanie | |
Wymiary nośnika |
GameCube: 8 cm Wii i Wii U: 12 cm |
Nintendo optical disc (dysk optyczny Nintendo) – format dysków optycznych przeznaczony do dystrybucji gier wideo stworzony przez firmę Nintendo. Nazwa ta obejmuje formaty GameCube Game Disc oraz Wii Optical Disc.
Dyski GameCube Game Disc to nośnik przeznaczony dla GameCube stworzony przez Matsushita a następnie wykorzystany w Wii dzięki wstecznej kompatybilności[1]. Dyski te mają pojemność 1,5 GB, średnicę 8 cm i są oparte na technologii miniDVD, ze stałą prędkością kątową odczytu. Nintendo wprowadziło ten format w celu zapobieżenia naruszenia praw autorskich gier[2], w celu uniknięcia opłat licencyjnych dla DVD Forum i aby zmniejszyć czas ładowania.
Format ten był krytykowany z powodu niewielkiej pojemności. Na potrzeby Wii, Nintendo rozszerzyło technologię na pełnorozmiarowe 12 centymetrowe dyski DVD o pojemności 4,7 GB (lub 8,54 GB dla dysków dwuwarstwowych).
Każdy dysk posiada specjalny kod kreskowy BCA utworzony za pomocą lasera.