Nisaetus

W tym artykule zbadamy fascynujący świat Nisaetus, temat, który przykuł uwagę naukowców, pracowników akademickich i entuzjastów. Nisaetus jest przedmiotem badań i debat od dziesięcioleci, a jego wpływ rozciąga się na większą część współczesnego społeczeństwa. Od jego początków po przyszłe implikacje, dokładnie zbadamy różne aspekty Nisaetus i wpływ, jaki wywarł na różne aspekty życia codziennego. Mamy nadzieję, że poprzez szczegółową analizę przedstawimy kompleksowy obraz Nisaetus i jego konsekwencji, umożliwiając czytelnikom głębsze zrozumienie tego intrygującego tematu.

Nisaetus
Hodgson, 1836[1]
Ilustracja
Wojownik krótkoczuby (N. lanceolatus)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

szponiaste

Rodzina

jastrzębiowate

Podrodzina

jastrzębie

Plemię

Accipitrini

Rodzaj

Nisaetus

Typ nomenklatoryczny

Nisaetus nipalensis Hodgson, 1836

Synonimy
Gatunki

10 gatunków – zobacz opis w tekście

Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Nisaetus – rodzaj ptaków z podrodziny jastrzębi (Accipitrinae) w obrębie rodziny jastrzębiowatych (Accipitridae).

Rozmieszczenie geograficzne

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Azji Południowo-Wschodniej i Australazji[6].

Morfologia

Długość ciała 43–84 cm, rozpiętość skrzydeł 95–175 cm; masa ciała 500–3900 g; samice są większe i cięższe od samców[6].

Systematyka

Rodzaj zdefiniował w 1836 roku etnolog i przyrodnik Brian Houghton Hodgson w artykule poświęconym podsumowaniu opisu nowych gatunków sokołowatych, opublikowanym w czasopiśmie The journal of the Asiatic Society of Bengal[1]. Gatunkiem typowym jest (oryginalne oznaczenie) wojownik górski (N. nipalensis).

Etymologia

  • Limnaetus: epitet gatunkowy Falco limnaeetus Horsfield, 1821; gr. λιμνη limnē ‘bagno’; αετος aetos ‘orzeł’[7]. Gatunek typowy (tautonimia): Falco limnaeetus[d] Horsfield, 1821.
  • Nisaetus (Nisaetos): rodzaj Nisus Lacépède, 1799 (jastrząb); gr. αετος aetos ‘orzeł’[8].
  • Phaeoaetus: gr. φαιος phaios ‘ciemny, brązowy, szary’; αετος aetos ‘orzeł’[9].
  • Limnaetops: rodza Limnaetus Vigors & Horsfield, 1830; gr. ωψ ōps, ωπος ōpos ‘oblicze’[10].

Podział systematyczny

Do niedawna wszystkie gatunki z tego rodzaju zaliczane były do rodzaju Spizaetus skupiającego gatunki występujące w Azji, Afryce i Ameryce[6]. Badania molekularne wykazały jednak, że gatunki azjatyckie są bliżej spokrewnione z orlikiem malajskim (Ictinaetus malayensis)[11][12]. Do rodzaju należą następujące gatunki[13]:

Fragment kladogramu z uwzględnieniem rodzaju Nisaetus[14]:

Nisateus

N. kelaarti





N. lanceolatus




N. pinskeri




N. cirrhatus



N. philippensis









N. nanus




N. nipalensis




N. alboniger



N. bartelsi







Uwagi

  1. ↑ Młodszy homonim Limnaetus Bowdich, 1825 (Accipitridae).
  2. ↑ Niepoprawna późniejsza pisownia Nisaetus Hodgson, 1836.
  3. ↑ a b Nowa nazwa dla Limnaetus Vigors & Horsfield, 1830.
  4. ↑ Podgatunek N. cirrhatus.

Przypisy

  1. ↑ a b B.H. Hodgson. Summary Description of some New Species of Falconidæ. „The journal of the Asiatic Society of Bengal”. 5 (52), s. ryc. vii, s. xxv, 1836. (ang.). 
  2. ↑ N.A. Vigors & T. Horsfield: Catalogue of Zoological Specimens. W: S.H. Raffles: Memoir of the Life and Public Services of Sir Thomas Stamford Raffles, F.R.S., &c. &c. Particularly in the government of Java, 1811-1816, Bencoolen and its dependencies, 1817-1824; with details of the commerce and resources of The Eastern Archipelago. And selections from his correspondence. London: James Duncan, 1830, s. 648. (ang.).
  3. ↑ W. Elliott. Supplement to Raptores. „Madras Journal of Literature and Science”. 10, s. 234, 1839. (ang.). 
  4. ↑ R. Ridgway. Diagnoses of some new genera of birds. „Smithsonian miscellaneous collections”. 72 (4), s. 2, 1920. (ang.). 
  5. ↑ E.Ch.S. Baker: The Fauna of British India, including Ceylon and Burma. Cz. 7: Birds. London: Taylor & Francis, 1930, s. 408. (ang.).
  6. ↑ a b c D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette, Hawks, Eagles, and Kites (Accipitridae),, version 1.0, S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (redaktorzy), Birds of the World, Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY 2020, DOI: 10.2173/bow.accipi1.01 (ang.), Nisaetus. Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  7. ↑ The Key to Scientific Names ↓, Limnaetus .
  8. ↑ The Key to Scientific Names ↓, Nisaetus .
  9. ↑ The Key to Scientific Names ↓, Phaeoaetus .
  10. ↑ The Key to Scientific Names ↓, Limnaetops .
  11. ↑ A.J. Helbig, A. Kocum, I. Seibold, M.J. Braun. A multi-gene phylogeny of aquiline eagles (Aves: Accipitriformes) reveals extensive paraphyly at the genus level. „Molecular Phylogenetics and Evolution”. 35 (1), s. 147–164, 2005. DOI: 10.1016/j.ympev.2004.10.003. (ang.). 
  12. ↑ E. Haring, K. Kvaløy, J.-O. Gjershaug, N. Røv i inni. Convergent evolution and paraphyly of the hawk-eagles of the genus Spizaetus (Aves, Accipitridae) – phylogenetic analyses based on mitochondrial markers. „Journal of Zoological Systematics and Evolutionary Research”. 45 (4), s. 353–365, 25 maja 2007. Blackwell Verlag. DOI: 10.1111/j.1439-0469.2007.00410.x. 
  13. ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Plemię: Accipitrini Vigors, 1824 (Wersja: 2024-04-07). Kompletna lista ptaków świata . Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. .
  14. ↑ J. Boyd III: Accipitridae: Hawks, Kites, Eagles. Taxonomy in Flux Checklist 3.08 . John Boyd’s Home Page. . (ang.).

Bibliografia

  • The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).