Nowe srebro

W tym artykule poruszymy temat Nowe srebro, który ma dziś ogromne znaczenie. Nowe srebro to temat, który wzbudził ogromne zainteresowanie w różnych obszarach, od polityki po naukę, poprzez kulturę i społeczeństwo w ogóle. Na przestrzeni dziejów Nowe srebro był przedmiotem badań i debat, wywołując sprzeczne opinie i prowokując do głębokich refleksji na temat jego wpływu na życie codzienne. W tym sensie niezbędna jest szczegółowa analiza różnych aspektów związanych z Nowe srebro, odniesienie się do jego implikacji i konsekwencji, a także możliwych rozwiązań, które mogą wyniknąć w wyniku jego obecności. Dlatego głównym celem tego artykułu jest przedstawienie szerokiego i aktualnego spojrzenia na Nowe srebro, aby promować krytyczną i konstruktywną refleksję na ten bardzo istotny temat.

Rzeźba wykonana z nowego srebra

Nowe srebro (wg Polskiej Normy: mosiądz wysokoniklowy; inne nazwy: argentan, pakfong[a], melchior, alpaka, alfenid, arfenil, neusilber, chińskie srebro, metal Christoflego(inne języki) i inne[b]) – srebrzystobiały stop metali zawierający 40–70% miedzi, 10–20% niklu i 5–40% cynku. Gęstość 8,4–8,7 g/cm³. Nowe srebro wynaleziono w Chinach. Stało się znane w Europie po sprowadzeniu go przez składy handlowe. Wbrew swojej nazwie zwyczajowej nie zawiera on srebra, jednak z wyglądu przypomina ten metal. Służy do wyrobu ozdób, sztućców, sprzętu medycznego, instrumentów muzycznych, rozmaitych przyborów itp., a także drutów oporowych.

W Polsce stosowane jest kilka stopów zaliczanych do mosiądzów wysokoniklowych różniących się składem:

  • MZN12 – Cu: 62–66%, Ni: 11–13%, Mn: 0–0,5%, Zn: 20–27%
  • MZN15 – Cu: 62–66%, Ni: 13,5–15,5%, Mn: 0–0,5%, Zn: 18–24%
  • MZN18 – Cu: 53–56%, Ni: 17–19%, Mn: 0–0,5%, Zn: 25–30%
  • MZ20N18 – Cu: 60–64%, Ni: 17–19%, Mn: 0–0,5%, Zn: 16–23%

Zobacz też

Uwagi

  1. Z kantońskiego paktong lub pakfong (白銅 – w transkrypcji pinyin: báitóng), które znaczy dosłownie biała miedź.
  2. W języku perskim nowe srebro nosi nazwę „ورشو” (warszawa), w nawiązaniu do stolicy Polski, gdzie jakoby miano wynaleźć ten stop.

Bibliografia

  • Słownik chemiczny, Wydawnictwo: Wiedza Powszechna, Warszawa 1995, wyd. VII poprawione i rozszerzone