W tym artykule szczegółowo zbadamy temat Obserwatorium Lowella, analizując jego wiele aspektów i jego dzisiejsze znaczenie. Od jego pochodzenia po wpływ na społeczeństwo, poprzez różne perspektywy i podejścia, w tym artykule kompleksowo omówimy wszystko, co jest związane z Obserwatorium Lowella. Poprzez szczegółową i rygorystyczną analizę zagłębimy się w ten fascynujący temat, aby zrozumieć jego zakres i znaczenie w różnych obszarach, od nauki po kulturę, oferując w ten sposób kompleksową i wzbogacającą wizję. Bez wątpienia Obserwatorium Lowella to temat o ogromnym znaczeniu, który zasługuje na dogłębne zbadanie i właśnie to proponujemy zrobić w poniższych wierszach.
Teleskop Lowell Discovery o średnicy 4,2 m | |
Inne nazwy |
Teleskop Discovery Channel |
---|---|
Państwo | |
Położenie | |
Wysokość |
2210 m n.p.m. |
Teleskopy | |
| |
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych ![]() | |
![]() | |
Strona internetowa |
Obserwatorium Lowella (ang. Lowell Observatory) – prywatne obserwatorium astronomiczne w mieście Flagstaff w Arizonie. Założył je w roku 1894 Percival Lowell; jest ono jednym z najstarszych obserwatoriów w Stanach Zjednoczonych. Infrastruktura badawcza dostępna jest zarówno dla astronomów zawodowych jak i amatorów. Jest znane z odkrycia Plutona w 1930 roku. Obecnie największy teleskop w obserwatorium ma 4,2 m średnicy.
Obserwatorium zostało założone 28 maja 1894 roku[1]. Jego pierwszym celem było poszukiwanie śladów życia na Marsie. W roku 1896 zaangażowano firmę Alvan Clark & Sons do zbudowania refraktora 24-calowego. Pierwszym znaczącym odkryciem wykonanym tym teleskopem było zmierzenie prędkości radialnych galaktyk przez Vesto Sliphera w 1912 roku, co było początkowym krokiem w udowodnieniu ekspansji Wszechświata i odkrycia prawa Hubble’a-Lemaître’a. W latach 1928–1929 zbudowano teleskop 13-calowy, którym w roku 1930 Clyde Tombaugh odkrył Plutona[a][2]. Teleskop ten nazwano imieniem głównego fundatora: Abbotta Lawrence'a Lowella[3].
W roku 1964 zainstalowano teleskop 31-calowy[4]. W latach 60. XX wieku na teleskopach 24- i 31-calowym prowadzono obserwacje Księżyca w celu przygotowania do lądowania astronautów w ramach programu Apollo[4][5]. Kolejny teleskop oddano do użytku w roku 1970 i był nim 42-calowy reflektor systemu Ritcheya-Chrétiena, który 20 lat później nazwany został na cześć Johna S. Halla[6][7].
Obserwatorium prowadziło projekt LONEOS (kierowany przez Edwarda Bowella), którego celem było wykrycie planetoid bliskich Ziemi. W latach 1993–2008 odkryto ponad dwadzieścia tysięcy małych ciał w Układzie Słonecznym[8]. W roku 2012 oddano do użytku teleskop 4,2 m nazwany Discovery Channel na cześć programu telewizyjnego Discovery Channel, którego wydawca (Discovery Communications) przekazał część środków na budowę teleskopu[2][9]. W czasie gali z okazji rozpoczęcia obserwacji tego teleskopu przemawiał Neil Armstrong[10]. Później nazwę tę zmieniono na Teleskop Lowell Discovery[11].
Ostatnim teleskopem zainstalowanym w obserwatorium jest 24-calowy teleskop im. Briana Dyera wyprodukowany przez PlaneWave Instruments w zmodyfikowanym systemie Dark–Kirkham . Teleskop ten został zainstalowany w 2020 i służy do komercyjnych pokazów nieba[12]. Na teleskopie 31-calowym 120 nocy w roku przeznaczone jest na obserwacje doktorantów w ramach National Undergraduate Research Observatory (NURO)[13].
Od roku 2013 zarządcą obserwatorium jest W. Lowell Putnam IV, syn poprzedniego zarządcy – Williama Lowella Putnama III , który był synem siostrzeńca fundatora[14].
Obserwatorium prowadzi badania przy użyciu teleskopów naziemnych, kosmicznych oraz lotniczych, uczestniczy w poszukiwaniu planetoid oraz planet pozasłonecznych, badaniach Pasa Kuipera i stabilności jasności Słońca i wielu zagadnień związanych z procesami (m.in. gwiazdotwórczymi) w odległych galaktykach[15].
Jednym z realizowanych projektów jest monitorowanie Tytana. Do tego celu używany jest teleskop 20-calowy wyprodukowany przez PlaneWave Instruments, który umożliwia obserwacje w podczerwieni. Na tym samym montażu zainstalowany jest teleskop 13-calowy do obserwacji zakryć gwiazd[16].
W Obserwatorium Lowella konstruowane są instrumenty badawcze. Jednym z nich jest szybka kamera, która była używana w Stratosferycznym Obserwatorium Astronomii Podczerwonej[15][17]. Wspólnie z Obserwatorium Marynarki Wojennej USA prowadzi Navy Optical Interferometer[18]. Obserwatorium utrzymuje także stacje badawcze w Australii i Chile.