Płoć
Wygląd
przypnij
ukryj
Płoć
Rutilus rutilus
|
(Linnaeus, 1758)
|
|
|
Systematyka
|
Domena
|
eukarionty
|
Królestwo
|
zwierzęta
|
Typ
|
strunowce
|
Podtyp
|
kręgowce
|
Gromada
|
promieniopłetwe
|
Rząd
|
karpiokształtne
|
Rodzina
|
karpiowate
|
Rodzaj
|
Rutilus
|
Gatunek
|
płoć
|
Synonimy
|
- Cyprinus jaculus Jurine, 1825
- Cyprinus lacustris Pallas, 1814
- Cyprinus rubellio Leske, 1774
- Cyprinus rutilus Linnaeus, 1758
- Cyprinus ruttilus Linnaeus, 1758
- Gardonus pigulus Bonaparte, 1845
- Gardonus ruboculus Walecki, 1863
- Leuciscus jurinii Dybowski, 1862
- Leuciscus lividus Heckel, 1843
- Leuciscus pallens Blanchard, 1866
- Leuciscus pausingeri Heckel, 1843
- Leuciscus pigus dojranensis Karaman, 1928
- Leuciscus prasinus Agassiz, 1835
- Leuciscus rutiloides Selys-Longchamps, 1842
- Leuciscus rutilus (Linnaeus, 1758)
- Leuciscus rutilus aurata Fatio, 1882
- Leuciscus rutilus auratus Yakovlev, 1873
- Leuciscus rutilus bolmensis Malm, 1877
- Leuciscus rutilus communis Rossikov, 1895
- Leuciscus rutilus communis Yakovlev, 1873
- Leuciscus rutilus daugawensis Dybowski, 1862
- Leuciscus rutilus fluviatilis Yakovlev, 1873
- Leuciscus rutilus terekensis Rossikov, 1895
- Leuciscus rutilus vobla Dikson, 1909
- Leuciscus selysii Selys-Longchamps, 1842
- Leucos cenisophius Bonaparte, 1845
- Leucos pigulus Bonaparte, 1844
- Rutilus rutilus aralensis Berg, 1916
- Rutilus rutilus bucharensis Nikolsky, 1933
- Rutilus rutilus carpathorossicus Vladykov, 1930
- Rutilus rutilus fluviatilis (Berg, 1949)
- Rutilus rutilus frici Misik, 1957
- Rutilus rutilus goplensis Stangenberg, 1938
- Rutilus rutilus lacustris Pallas, 1814
- Rutilus rutilus mariza Drensky, 1926
- Rutilus rutilus rutilus (Linnaeus, 1758)
- Rutilus rutilus schelkovnikovi Derjavin, 1926
- Rutilus rutilus sucharensis Stangenberg, 1938
- Rutilus rutilus uzboicus Berg, 1932
- Rutilus rutilus vegariticus Stephanidis, 1950
- Rutilus vegariticus Stephanidis, 1950
|
|
Kategoria zagrożenia (CKGZ)
|
najmniejszej troski
|
Płoć, płotka (Rutilus rutilus) – gatunek ryby z rodziny karpiowatych (Cyprinidae).
Występowanie
Występuje w całej Europie z wyjątkiem Półwyspu Iberyjskiego, zlewiska Adriatyku, Grecji oraz północnej Skandynawii, na wschodzie sięga daleko w głąb Azji. Występuje we wszystkich wodach słodkich w Polsce (w rzekach, jeziorach i stawach, z wyjątkiem gór), także w wodach przybrzeżnych Bałtyku.
Inne, dawne nazwy płoci to: wandrówka, srebrzatka, ramiennica.
Tryb życia
Żyją w stadach, żerują gromadnie. Ryby te są płochliwe i bardzo ostrożne. Osiągają: 30–40 (maksymalnie 50) cm długości, 0,5–2 kg masy ciała. Niektóre z płoci żerują w morzu, a trą się w wodach słodkich – jest to anadromiczna forma płoci występująca w Bałtyku. Stanowi pokarm dla szczupaków, sandaczy, sumów oraz boleni.
Cechy morfologiczne
Głowa płoci
Ciało krótkie, wysoko wygrzbiecone, bocznie ścieśnione, w wodach ubogich w pokarm bardziej wysmukłe. Głowa krótka, szczęka nieco wysunięta przed mały, końcowo położony otwór gębowy. Płetwy piersiowe najdłuższymi promieniami sięgają nasad płetw brzusznych. Grzbiet ciemnobrązowy lub szaroczarny z niebieskawym lub zielonkawym połyskiem, boki jasnosrebrzyste, brzuch biały. Płetwa grzbietowa i ogonowa są szare z czerwonawym odcieniem, inne płetwy czerwonawe. Tęczówka oka czerwona.
Odżywianie
Zjada pokarm roślinny i zwierzęcy. Rodzaje pokarmu i żerowiska zmienia kilkakrotnie. Narybek żywi się planktonem skorupiakowym na płyciznach; roczniaki przechodzą na pokarm denny – skorupiaki, mniejsze larwy owadów oraz glony i inne rośliny. Przy długości około 20 cm płoć zaczyna odżywiać się mięczakami, głównie racicznicami.
Podgatunki
Wyróżniono liczne podgatunki płoci, m.in.:
Rozród
Samice osiągają dojrzałość płciową w 3–4 roku życia, przy długości około 10 cm, samce o rok wcześniej. Tarło odbywa się zazwyczaj na przełomie kwietnia i maja przy temperaturze 15–16 °C. Ikra ginie przy temperaturze poniżej 8 °C. Składana jest na różnym podłożu, zazwyczaj są to rośliny podwodne, stare liście i łodygi trzcin; z ich braku mogą to być kamienie. Ikra trzyma się podłoża dzięki specjalnym kosmkom. Samica o długości 10 cm składa około 2500 ziaren ikry. Wylęg następuje po upływie około 12 dni. Po około 20 dniach wylęg napełnia pęcherz pławny i rozpoczyna aktywne życie. Ciało pokrywa się łuską przy długości około 5 cm. Płoć rośnie wolno, w wieku 10 lat osiąga długość 22 cm. Żyje 15–18 lat. W warunkach naturalnych często krzyżuje się z leszczem, krąpiem, wzdręgą, kleniem i ukleją.
Znaczenie gospodarcze
W niektórych regionach ma dość duże znaczenie gospodarcze. Chętnie poławiana przez wędkarzy na spławik i grunt.
Płocie na wystawie Subaqueous Vltava w Pradze
Ochrona
Wędkarski Rekord Polski wagowy: 2,20 kg i 53 cm (1963).
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Rutilus rutilus, Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Rutilus rutilus, The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ a b c d G. Nikolski: Ichtiologia szczegółowa. Tłum. Franciszek Staff. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1970.brak strony w książce
- ↑ a b c d Krystyna Kowalska, Jan Maciej Rembiszewski, Halina Rolik Mały słownik zoologiczny, Ryby, Wiedza Powszechna, Warszawa 1973
- ↑ a b Eugeniusz Grabda, Tomasz Heese: Polskie nazewnictwo popularne krągłouste i ryby - Cyclostomata et Pisces. Koszalin: Wyższa Szkoła Inżynierska w Koszalinie, 1991.brak strony w książce
- ↑ Okręg PZW Sieradz , www.pzw.org.pl (pol.).
- ↑ Wiadomości Wędkarskie
Bibliografia
- Josef Reichholf, Gunter Steinbach, Claus Militz: Wielka encyklopedia ryb : słodkowodne i morskie ryby Europy. Wiśniewolski Wiesław (tłum.). Warszawa: Muza, 1994. ISBN 83-7079-317-7.brak strony w książce
- Fritz Terofal, Claus Militz: Ryby słodkowodne. Leksykon przyrodniczy. Henryk Garbarczyk, Eligiusz Nowakowski i Jacek Wagner. Warszawa: Świat Książki, 1997. ISBN 83-7129-441-7.brak strony w książce
- Rutilus rutilus. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org
Zobacz też
Encyklopedia internetowa (
takson):
Identyfikatory zewnętrzne: