Pad (rzeka)
Obecnie Pad (rzeka) to temat, który przykuł uwagę wielu ludzi na całym świecie. Jego znaczenie nie ogranicza się do jednego sektora lub obszaru zainteresowań, ale obejmuje szeroki zakres kontekstów i sytuacji. Od wpływu na społeczeństwo po wpływ na gospodarkę światową, Pad (rzeka) okazał się niezwykle ważną kwestią, która nie może pozostać niezauważona. W miarę dalszego odkrywania i lepszego zrozumienia aspektów związanych z Pad (rzeka) pojawiają się nowe możliwości i wyzwania, które wymagają dogłębnej analizy i uważnej refleksji. W tym artykule przyjrzymy się bliżej różnym aspektom Pad (rzeka) i jego wpływowi na nasz dzisiejszy świat.
 Bieg rzeki Pad | |
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Rzeka | |
| Długość | 652[1][2][3][4] km |
| Powierzchnia zlewni | |
| Średni przepływ |
1507[2] m³/s (u ujścia) |
| Źródło | |
| Miejsce | Alpy |
| Współrzędne | |
| Ujście | |
| Recypient | Morze Adriatyckie |
| Wysokość |
0 m n.p.m. |
| Współrzędne | |
Położenie na mapie Włoch  | |
Pad (wł. Po [pɔ], łac. Padus) – rzeka w północnych Włoszech o długości 652 km, najdłuższa i największa rzeka tego kraju[1][2][3][4]: średni przepływ przy ujściu 1507 m³/s[2], maksymalny przepływ zanotowany w Pontelagoscuro koło Ferrary wyniósł 10 300 m³/s. Powierzchnia jej dorzecza wynosi ok. 75 tys. km²[2][3][4], stanowi to ok. 1/4 powierzchni całych Włoch.
Źródła Padu znajdują się w Pian del Re na terenie gminy Crissolo, na wysokości 2022 m n.p.m. u stóp Monte Viso w Alpach Kotyjskich. Przepływa przez wyżynę Monferrato i tworzy naturalną granicę dwóch regionów – Lombardii i Emilii-Romanii. Następnie płynie z zachodu na wschód żyzną Niziną Padańską. Uchodzi do Morza Adriatyckiego w pobliżu Wenecji, tworząc deltę – jedną z najbardziej rozbudowanych w Europie.
Delta Padu, zaczynająca się już w pobliżu Ferrary, ma powierzchnię ok. 380 km². Liczy 14 ramion podzielonych na 5 grup: Po di Levante, Po di Maestra, Po delle Tolle, Po di Goro e di Gnocca, Po della Pilla. Ze względu na to, że formuje się ona w końcowej części Adriatyku – zamkniętej, stosunkowo spokojnej, wolnej od silnych pływów, gwałtownego falowania i prądów morskich – jest jedną z najszybciej przyrastających delt rzecznych: od czasów rzymskich do połowy XX w. urosła o ok. 35 km[5]. Obecnie roczny przyrost powierzchni delty wynosi ok. 80 ha. Delta ta charakteryzuje się również wyjątkowo dużą miąższością osadów, przekraczającą 172 m[5].
- ważne miasta: Turyn, Casale Monferrato, Piacenza, Cremona i Ferrara.
- główne dopływy: Dora Riparia, Dora Baltea, Sesia, Ticino, Adda, Oglio, Mincio, Tanaro, Scrivia, Trebbia, Taro, Panaro.
Pad jest żeglowny do Pawii przez ramię ujściowe Po della Pila, prowadzące najwięcej wody.
Dolina Padu była zamieszkana już w paleolicie i neolicie, a począwszy od czasów rzymskich prowadzi się prace regulacyjne, mające zapobiec powodziom (najbardziej katastrofalne były powodzie w latach 589, 1150, 1438, 1882, 1917, 1926, 1951, 1957, 1966)[1].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b c Po River, Encyclopædia Britannica (ang.).
- ↑ a b c d e f Pad, Encyklopedia PWN , Wydawnictwo Naukowe PWN .
- ↑ a b c d Encyklopedia Internautica: Pad. . (pol.).
- ↑ a b c d Encyklopedia WIEM: Pad. . . (pol.).
- ↑ a b Edward Schnayder. Delty i estuaria. „Poznaj Świat”. R. VI (nr 5 (66)), s. 20-22, maj 1958. Polskie Towarzystwo Geograficzne. (pol.).