W tym artykule szczegółowo zbadamy Paolo Savona, temat, który wywarł znaczący wpływ na różne aspekty współczesnego społeczeństwa. Od momentu pojawienia się Paolo Savona przykuł uwagę naukowców, ekspertów w tej dziedzinie i ogółu społeczeństwa, wywołując debatę i zainteresowanie wokół jego implikacji. Z biegiem lat Paolo Savona ewoluował i zyskał nowe niuanse, stając się punktem odniesienia, który zaznaczył przed i po w różnych obszarach. Poprzez wszechstronną analizę zbadamy różne wymiary Paolo Savona, od jego pochodzenia po dzisiejsze znaczenie, a także możliwe cele w przyszłości. Ponadto zajmiemy się różnymi perspektywami i opiniami, które pojawiły się wokół tego zjawiska, w celu przedstawienia kompleksowej i wzbogacającej wizji Paolo Savona.
![]() | |
Data i miejsce urodzenia |
6 października 1936 |
---|---|
Zawód, zajęcie |
ekonomista, nauczyciel akademicki |
Stanowisko |
minister przemysłu, handlu i rzemiosła (1993–1994), minister ds. europejskich (2018–2019) |
Odznaczenia | |
![]() |
Paolo Savona (ur. 6 października 1936[1] w Cagliari[2]) – włoski ekonomista, menedżer i nauczyciel akademicki, w latach 1993–1994 minister przemysłu, handlu i rzemiosła, od 2018 do 2019 minister ds. europejskich.
W 1961 ukończył studia ekonomiczne, kształcił się potem w Massachusetts Institute of Technology. Specjalizował się w ekonomii monetarnej i ekonometrii. Pracował w dziale badań Banku Włoch (1963–1976), dochodząc do stanowiska dyrektora[2]. Od 1976 pełnił funkcję dyrektora generalnego Confindustrii, w latach 1980–1989 był prezesem instytucji kredytowej Credito Industriale Sardo, a od 1980 do 1982 sekretarzem generalnym ds. planowania gospodarczego w ministerstwie budżetu. W latach 1989–1990 zarządzał bankiem Banca Nazionale del Lavoro, po czym do 1999 stał na czele FITD, instytucji zajmującej się gwarancją depozytów[2][3]. Obejmował też m.in. funkcję prezesa Aeroporti di Roma oraz członka rady dyrektorów w RCS MediaGroup i Telecom Italia[2].
Zajmował się jednocześnie działalnością dydaktyczną. W latach 1976–2009 kierował katedrą polityki gospodarczej na Uniwersytecie LUISS w Rzymie[3]. Wykładał też na Uniwersytecie w Perugii i na rzymskim uniwersytecie „Tor Vergata”. Był redaktorem periodyków ekonomicznych (m.in. „Economia Italiana”)[4]. Autor publikacji naukowych poświęconych polityce gospodarczej, polityce monetarnej czy globalizacji[3].
Od maja 1993 do kwietnia 1994 sprawował urząd ministra przemysłu, handlu i rzemiosła w rządzie Carla Azeglia Ciampiego[1]. W latach 2005–2006 kierował departamentem polityki wspólnotowej przy urzędzie premiera[3]. Opowiadał się przeciwko wejściu Włoch do strefy euro[5].
W maju 2018 Liga Północna wysunęła jego kandydaturę na urząd ministra gospodarki, co spotkało się ze sprzeciwem prezydenta Sergia Mattarelli, krytykującego poglądy ekonomisty na walutę euro[5]. Ostatecznie w czerwcu tegoż roku Paolo Savona został ministrem bez teki do spraw europejskich w nowo powołanym rządzie Giuseppe Contego[6].
Zakończył urzędowanie w marcu tegoż roku w związku z objęciem funkcji przewodniczącego Consob, włoskiego regulatora rynków finansowych[7].
Odznaczony Orderem Zasługi Republiki Włoskiej I klasy. Laureat m.in. nagrody Premio Scanno[3].