Enzo Moavero Milanesi

Enzo Moavero Milanesi
Data i miejsce urodzenia	17 sierpnia 1954 ; Rzym
	Minister spraw zagranicznych Włoch
Okres	od 1 czerwca 2018; do 5 września 2019
Poprzednik	Angelino Alfano
Następca	Luigi Di Maio
	Przewodniczący OBWE
Okres	od 1 czerwca 2018; do 31 grudnia 2018
Poprzednik	Angelino Alfano
Następca	Miroslav Lajčák
	Minister ds. europejskich Włoch
Okres	od 16 listopada 2011; do 22 lutego 2014
Przynależność polityczna	Wybór Obywatelski
Poprzednik	Anna Maria Bernini
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Enzo Moavero Milanesi (ur. 17 sierpnia 1954 w Rzymie) – włoski prawnik, wykładowca akademicki, urzędnik europejski, od 2011 do 2014 minister ds. europejskich w rządach Mario Montiego i Enrica Letty, w latach 2018–2019 minister spraw zagranicznych w gabinecie Giuseppe Contego.

Życiorys

Z wykształcenia prawnik. W 1977 ukończył studia na Uniwersytecie Rzymskim – La Sapienza, trzy lata później zdał państwowy egzamin prawniczy, uzyskując uprawnienia zawodowe. W 1982 został absolwentem Kolegium Europejskiego w Brugii. Pracę zawodową zaczynał w 1978 jako urzędnik w państwowym urzędzie kontroli finansowej. Od 1979 do 1983 praktykował w Rzymie w firmie prawniczej. W 1983 został urzędnikiem w Komisji Europejskiej. Był m.in. wiceszefem i szefem gabinetu komisarza Filippa Pandolfiego. W 1993 podjął pracę w biurze włoskiego premiera, kierując w nim sekretariatem ds. wspólnotowych. Rok później powrócił do Komisji Europejskiej, był szefem gabinetu komisarza Mario Montiego, urzędnikiem w administracji KE i zastępcą jej sekretarza generalnego. Od 2006 orzekał w Sądzie Pierwszej Instancji jako przedstawiciel Włoch. W 1991 zaczął prowadzić jednocześnie działalność dydaktyczną jako wykładowca prawa wspólnotowego na włoskich uniwersytetach. Jest autorem publikacji naukowych z zakresu prawa Unii Europejskiej, m.in. prawa antymonopolowego.

16 listopada 2011 objął stanowisko ministra ds. europejskich w rządzie, na czele którego stanął Mario Monti^[1], zastępując Annę Marię Bernini. W 2013 przyłączył się do Wyboru Obywatelskiego, kandydował bez powodzenia do Senatu. Pozostał na dotychczasowym stanowisku ministerialnym również w zaprzysiężonym 28 kwietnia 2013 gabinecie Enrica Letty^[2]. Funkcję ministra pełnił do 22 lutego 2014.

1 czerwca 2018 objął urząd ministra spraw zagranicznych i współpracy międzynarodowej w utworzonym przez Ruch Pięciu Gwiazd i Ligę Północną gabinecie Giuseppe Contego^[3]. Zakończył urzędowanie wraz z całym gabinetem we wrześniu 2019. Od 1 czerwca do 31 grudnia 2018 sprawował funkcję przewodniczącego OBWE^[4].

Odznaczenia

Krzyż Wielki Orderu Zasługi Republiki Włoskiej (2009)^[5]
Wielki Oficer Orderu Zasługi Republiki Włoskiej (2006)^[5]
Komandor Orderu Zasługi Republiki Włoskiej (2000)^[6]
Komandor Orderu Zasługi (Rumunia, 2007)^[7]

Przypisy

↑ Skład rządu Mario Montiego na stronie Rządu Republiki Włoskiej. . (wł.).
↑ Il governo Letta: Saccomanni all'Economia, Alfano agli Interni e Bonino agli Esteri. il Sole 24 Ore.com, 27 kwietnia 2013. . (wł.).
↑ I Ministri del Governo Conte. governo.it, 1 czerwca 2018. . (wł.).
↑ Enzo Moavero Milanesi. osce.org. . (ang.).
↑ ^a ^b Moavero Milanesi Prof.Avv. Enzo. quirinale.it. . (wł.).
↑ Commendatore Ordine al Merito della Repubblica Italiana. quirinale.it, 26 kwietnia 2000. . (wł.).
↑ Ordinul naţional „Pentru Merit”. presidency.ro. . (rum.).

Bibliografia

Enzo Moavero Milanesi appointed Deputy Secretary General of the European Commission. europa.eu, 31 stycznia 2002. . (ang.).
Nota biograficzna na stronie rządu Republiki Włoskiej. . (wł.).

[1] Skład rządu Mario Montiego na stronie Rządu Republiki Włoskiej. . (wł.).

[2] Il governo Letta: Saccomanni all'Economia, Alfano agli Interni e Bonino agli Esteri. il Sole 24 Ore.com, 27 kwietnia 2013. . (wł.).

[3] I Ministri del Governo Conte. governo.it, 1 czerwca 2018. . (wł.).

[4] Enzo Moavero Milanesi. osce.org. . (ang.).

[kw-5] Moavero Milanesi Prof.Avv. Enzo. quirinale.it. . (wł.).

[6] Commendatore Ordine al Merito della Repubblica Italiana. quirinale.it, 26 kwietnia 2000. . (wł.).

[7] Ordinul naţional „Pentru Merit”. presidency.ro. . (rum.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

W dniu powstania	Mario Monti Giulio Terzi di Sant’Agata Annamaria Cancellieri Paola Severino Giampaolo Di Paola Elsa Fornero Renato Balduzzi Corrado Passera Francesco Profumo Corrado Clini Mario Catania Lorenzo Ornaghi Enzo Moavero Milanesi Dino Piero Giarda Fabrizio Barca Andrea Riccardi Piero Gnudi
Późniejsi członkowie rządu	Vittorio Grilli Filippo Patroni Griffi