Piero Gnudi

Dziś Piero Gnudi jest tematem cieszącym się dużym zainteresowaniem i znaczeniem w społeczeństwie. Niezależnie od tego, czy ze względu na wpływ na codzienne życie ludzi, znaczenie w środowisku akademickim czy wpływ na rozwój technologiczny, Piero Gnudi zdołał przyciągnąć uwagę zarówno ekspertów, jak i fanów. W miarę zagłębiania się w ten artykuł będziemy badać różne aspekty Piero Gnudi, jego implikacje dla dzisiejszego społeczeństwa i jego potencjał na przyszłość. Od swoich początków do współczesnej ewolucji, Piero Gnudi okazał się tematem wartym analizy i refleksji, a ten artykuł ma na celu dokładne zbadanie go, aby zrozumieć jego znaczenie i znaczenie dzisiaj.

Piero Gnudi
Ilustracja
Piero Gnudi (2012)
Data i miejsce urodzenia

17 maja 1938
Bolonia

Minister ds. regionalnych, turystyki i sportu Włoch
Okres

od 16 listopada 2011
do 28 kwietnia 2013

Odznaczenia
Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Zasługi Republiki Włoskiej

Piero Gnudi (ur. 17 maja 1938 w Bolonii) – włoski przedsiębiorca, ekonomista i menedżer, od 2011 do 2013 minister do spraw regionalnych, turystyki i sportu w rządzie Maria Montiego.

Życiorys

Ukończył w 1962 studia z zakresu handlu i ekonomii na Uniwersytecie Bolońskim[1]. Zajął się prowadzeniem własnego przedsiębiorstwa rachunkowego. W 1955 został doradcą ministra handlu i przemysłu[2].

W czasie wieloletniej kariery zawodowej obejmował szereg stanowisk w organach zarządzających i nadzorczych głównych włoskich przedsiębiorstw. Był prezesem firmy budowlanej Astaldi, a w latach 2002–2011 prezesem zarządu koncernu energetycznego Enel. Pełnił też kierownicze funkcje w Eni, Gianfranco Ferré S.p.A., UniCredit i innych[2][1]. Został również członkiem komitetu sterującego Aspen Institute, a także członkiem władz organizacji włoskich pracodawców Confindustria[2].

16 listopada 2011 objął stanowisko ministra ds. regionalnych, turystyki i sportu w rządzie, na którego czele stanął Mario Monti[3]. Urząd ten sprawował do 28 kwietnia 2013.

Odznaczony Kawalerią Krzyża Wielkiego Orderu Zasługi Republiki Włoskiej (2002)[4].

Przypisy