Gaetano Martino
W tym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Gaetano Martino, badając jego pochodzenie, wpływ na dzisiejsze społeczeństwo i jego znaczenie w różnych dziedzinach. Od swoich początków do chwili obecnej Gaetano Martino odegrał fundamentalną rolę w historii ludzkości, wpływając zarówno kulturowo, jak i technologicznie. Idąc tym tropem, szczegółowo przeanalizujemy jego ewolucję, implikacje i to, jak ukształtowało nasz sposób rozumienia świata. Ponadto zagłębimy się w możliwe przyszłe implikacje, oferując szeroką i złożoną wizję tego intrygującego zjawiska, które w dalszym ciągu przyciąga uwagę milionów ludzi na całym świecie.
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Minister spraw zagranicznych Włoch | |
| Okres |
od 19 września 1954 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
Gaetano Martino (ur. 25 listopada 1900 w Mesynie, zm. 21 lipca 1967 w Rzymie) – włoski polityk, lekarz, nauczyciel akademicki, minister. Ojciec Antonia Martino.
Życiorys
Ukończył studia medyczne, pracował jako wykładowca (profesor) Uniwersytetu w Mesynie, pełnił funkcję rektora tej uczelni.
W 1946 został posłem do powołanej po II wojnie światowej konstytuanty (Assemblea Costituente della Repubblica Italiana), która działała do 1948. W tym samym roku został po raz pierwszy wybrany do Izby Deputowanych. W niższej izbie włoskiego parlamentu zasiadał nieprzerwanie do czasu swoje śmierci w 1967 (jako poseł I, II, III i IV kadencji)[1].
Należał do Włoskiej Partii Liberalnej i prezydentem tego ugrupowania. W 1954 premier Mario Scelba powierzył mu tekę ministra edukacji publicznej, kilka miesięcy później objął stanowisko ministra spraw zagranicznych, które zajmował do 1957 (także w 1. gabinecie Antonia Segniego. Brał w tym czasie udział w konferencji mesyńskiej i w opracowaniu traktatów rzymskich. Był także członkiem Komisji Trzech („Trzech Mędrców”), która w 1956 opracowała raport w sprawie pozawojskowej współpracy w NATO. Za zasługi w pracy nad tym dokumentem jego nazwiskiem nazwano jedną z sal w kwaterze głównej tej organizacji[2].
Od 1962 do 1964 Gaetano Martino był przewodniczącym Parlamentu Europejskiego.
Przypisy
- ↑ Gaetano Martino na stronie Senatu II kadencji. . (wł.).
- ↑ „Raport Trzech Mędrców”: 50 lat później. nato.int, 2006. .
Bibliografia
| W dniu powstania |
|
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
|
| W dniu powstania |
|
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
|
.jpg)
| Przewodniczący Wspólnego Zgromadzenia |
|
|---|---|
| Przewodniczący Zgromadzenia Parlamentarnego |
|
| Przewodniczący powołanego Parlamentu |
|
| Przewodniczący wybieranego Parlamentu |
|
