W dzisiejszym świecie Ilkka Kanerva to temat, który przyciągnął uwagę i zainteresowanie wielu osób. Niezależnie od tego, czy ze względu na swoje znaczenie w społeczeństwie, wpływ na życie codzienne, czy też ze względu na swoje znaczenie w historii, Ilkka Kanerva stał się przedmiotem dyskusji i analiz w różnych obszarach. Od pola akademickiego po pole społeczne, Ilkka Kanerva wzbudził zainteresowanie profesjonalistów, naukowców, aktywistów i ogółu społeczeństwa. W tym artykule zagłębimy się w głębię Ilkka Kanerva, aby zrozumieć jego znaczenie, znaczenie i rolę, jaką odgrywa w naszej obecnej rzeczywistości.
![]() | |
Data i miejsce urodzenia |
28 stycznia 1948 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
14 kwietnia 2022 |
Minister spraw zagranicznych Finlandii | |
Okres |
od 19 kwietnia 2007 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Przewodniczący OBWE | |
Okres |
od 1 stycznia 2008 |
Poprzednik | |
Następca |
Ilkka Armas Mikael Kanerva (ur. 28 stycznia 1948 w Lokalahti, zm. 14 kwietnia 2022[1] w Turku) – fiński polityk, wieloletni parlamentarzysta, minister w kilku rządach.
W 1968 zdał egzamin maturalny, a w 1980 uzyskał magisterium z nauk społecznych na Uniwersytecie Turku. W 1975 uzyskał mandat posła do Eduskunty z okręgu Varsinais-Suomi, reprezentując Partię Koalicji Narodowej. Z powodzeniem ubiegał się o reelekcję w wyborach w 1979, 1983, 1987, 1991, 1995, 1999, 2003, 2007, 2011, 2015 i 2019[2].
Pełnił funkcję drugiego (2003–2007) i pierwszego (2007) zastępcy przewodniczącego fińskiego parlamentu, a wcześniej (1999–2003) stał na czele komisji obrony. Od 1987 do 1995 wchodził w skład rządów, którymi kierowali Harri Holkeri i Esko Aho. Był ministrem w kancelarii premiera (1987–1990), ministrem transportu (1990–1991), ministrem w ministerstwie finansów (1989–1995) oraz ministrem pracy (1991–1995)[3]. Od kwietnia do sierpnia 1991 jednocześnie sprawował urząd wicepremiera.
W kwietniu 2007 ponownie objął stanowisko rządowe jako minister spraw zagranicznych w gabinecie Mattiego Vanhanena. Został zdymisjonowany w kwietniu następnego roku, gdy media ujawniły, że wysłał ponad 200 SMS-ów do 29-letniej liderki grupy tańca erotycznego[4]. Od 1 stycznia do 4 kwietnia 2008 sprawował także funkcję przewodniczącego OBWE[5].