Parycze

W tym artykule będziemy odkrywać fascynujący świat Parycze. Od swoich początków po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo, Parycze odegrał fundamentalną rolę w różnych aspektach życia codziennego. Na przestrzeni dziejów Parycze był źródłem debat i kontrowersji, dając początek niezliczonym opiniom i teoriom. W tym sensie niezbędna jest krytyczna i obiektywna analiza wpływu Parycze na naszą kulturę, politykę, gospodarkę i życie codzienne. Podobnie ważne jest zbadanie, jak Parycze ewoluował na przestrzeni czasu i jakie są konsekwencje jego dzisiejszej obecności. Mamy nadzieję, że poprzez tę eksplorację rzucimy światło na znaczenie i wpływ Parycze we współczesnym świecie.

Parycze
ilustracja
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Białoruś

Obwód

 homelski

Wysokość

123 m n.p.m.

Populacja (2010)
• liczba ludności


2100[1]

Nr kierunkowy

+375 2342

Kod pocztowy

247413

Położenie na mapie obwodu homelskiego
Mapa konturowa obwodu homelskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Parycze”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Parycze”
Ziemia52°48′N 29°25′E/52,800000 29,416667
Strona internetowa

Parycze (biał. Парычы) – osiedle typu miejskiego na Białorusi w obwodzie homelski w rejonie świetłahorskim, 2,1 tys. mieszkańców (2010), położone nad rzeką Berezyną.

Historia

Miasto królewskie położone było w końcu XVIII wieku w starostwie niegrodowym bobrujskim w powiecie rzeczyckim województwa mińskiego[2].

Podczas okupacji hitlerowskiej, we wrześniu 1941 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 1500 osób. 18 października 1941 roku Niemcy zlikwidowali getto, a Żydów zamordowali w okolicy miasta. Sprawcą zbrodni było Einsatzgruppe B[3].

Przypisy

  1. ↑ Численность населения по Республике Беларусь, областям и г. Минску (тысяч человек) на 1 января 2010 года. belstat.gov.by. . (ros.).
  2. ↑ Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 112.
  3. ↑ Geoffrey P. Megargee (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part B, s. 1717.

Linki zewnętrzne