Paulownia omszona

Dziś Paulownia omszona to temat, który przykuł uwagę zróżnicowanej i stale rosnącej publiczności. Od momentu powstania wywołał debaty, dyskusje i refleksje w różnych obszarach, takich jak polityka, nauka, technologia, kultura i społeczeństwo w ogóle. Z biegiem czasu Paulownia omszona stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu różnych pokoleń, gdyż udało mu się przekroczyć bariery i granice, stając się podstawową częścią codziennego życia wielu ludzi. W tym artykule będziemy dalej badać wpływ Paulownia omszona i analizować jego wpływ na różne aspekty współczesnego życia.

Paulownia omszona
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

jasnotowce

Rodzina

paulowniowate

Rodzaj

paulownia

Gatunek

paulownia omszona

Nazwa systematyczna
Paulownia tomentosa (Thunb.) Steud.
Nomenclator Botanicus 1841
Synonimy
  • Bignonia tomentosa Thunb.
  • Paulownia imperialis Siebold & Zucc.[3]
Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Paulownia omszona, paulownia cesarska (Paulownia tomentosa Steud.) – gatunek drzewa z rodziny paulowniowatych (Paulowniaceae). Dawniej zaliczany był do rodziny trędownikowatych.

Występowanie

Gatunek pochodzi z południowo-wschodniej części Chin, ale rozprzestrzenił się także w innych rejonach Azji o ciepłym klimacie[3]. Od dłuższego czasu sadzony w cieplejszych częściach Europy jako ozdobne drzewo parkowe.

Morfologia

Pokrój drzewa
Kwiaty
Dojrzałe owoce
Pokrój
Drzewo liściaste zrzucające liście na zimę, wysokość ok. 20 m, z szeroką, wysoko sklepioną, dość luźną koroną.
Pień
Prosty, dobrze widoczny aż do górnej strefy korony.
Gałęzie
W dolnej i środkowej części korony przeważnie odstające lub rozłożyste, w górnej części wzniesione.
Kora
Dość gładka, nawet u starszych okazów, o kolorze od szarego do brunatnoszarego.
Liście
Skupione na szczytach zeszłorocznych pędów, naprzeciwległe, bardzo duże o długości ok. 15 – 30 cm. Owalne, u nasady wcięte sercowate, całobrzegie. Z wierzchu matowe, ciemnozielone i aksamitne, pokryte krótkim włosiem, od spodu szare, filcowate. Ogonki liści nawet do 40 cm długości.
Kwiaty
Zebrane w wyprostowane, wiechowato rozgałęzione kwiatostany o wysokości ok. 40 cm z gałązkami bocznymi o długości 5 – 15 cm. Pączki kwiatowe są rudobrunatne lub brunatnoczerwone, owłosione, w tej postaci zimują. Kwiaty rozwijają się zanim drzewo wytworzy liście. Kwiaty naparstkowo-dzwonkowate, bardzo duże, na zewnątrz bladofioletowo-niebieskawe, wewnątrz z żółtymi prążkami. W Europie, na średnich szerokościach, kwitnie w maju. W południowej Europie (Hiszpania, południowe Włochy, Czarnogóra, Grecja, Bułgaria) zakwita już nawet z końcem marca.
Owoce
Torebka o długości do 4 cm i szerokości 1,5 – 2,0 cm, początkowo zielonkawa i nieco lepka, wielonasienna. W miarę dojrzewania drewnieje i zmienia kolor na szarobrunatny.

Zastosowanie

  • Roślina ozdobna, uprawiana w cieplejszych rejonach Polski oraz na balkonach i tarasach.
  • Ze względu na swoje właściwości (szybki przyrost masy, łatwość suszenia), może być również wykorzystywana do upraw energetycznych i produkcji biomasy[4].

Uprawa

Rozmnaża się z nasion lub sadzonek korzeniowych pobieranych od lata do jesieni. Preferuje glebę przepuszczalną i żyzną. Stanowisko powinno być osłonięte od silnych wiatrów. Strefy mrozoodporności 5-10. Silne mrozy mogą uszkadzać kwiaty. Czasami uprawia się roślinę tylko dla ozdobnych liści i ładnego pokroju; wówczas przycina się ją wiosną tuż przy powierzchni ziemi. Tak przycinana nie zakwita, wytwarza natomiast pędy o bardzo dużych, ozdobnych liściach[5].

Przypisy

  1. ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 (ang.).
  2. ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– (ang.).
  3. ↑ a b Germplasm Resources Information Network (GRIN). .
  4. ↑ Paulownia – drzewo nie tylko ozdobne.
  5. ↑ Geoffrey Burnie i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134.

Bibliografia