Pawieł Bielajew
Dzisiaj Pawieł Bielajew jest tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu wielu ludzi na całym świecie. Od czasów starożytnych Pawieł Bielajew był przedmiotem badań, debat i refleksji, a jego wpływ obejmuje różne aspekty życia codziennego. Obecnie znaczenie Pawieł Bielajew zostało zwiększone przez rozwój nowych technologii, które otworzyły nowe perspektywy analizy i zrozumienia tego tematu. W tym artykule zbadamy różne aspekty Pawieł Bielajew, od jego powstania po dzisiejsze znaczenie, poprzez jego implikacje w różnych obszarach życia społecznego, kulturalnego, gospodarczego i politycznego.
.jpg)
| |
| Data i miejsce urodzenia |
26 czerwca 1925 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
10 stycznia 1970 |
| Narodowość | |
| Funkcja |
dowódca |
| Łączny czas misji kosmicznych |
1 dzień 2 godziny 2 minuty |
| Misje | |
| Stopień wojskowy |
pułkownik lotnictwa |
| Odznaczenia | |
          
| |
Pawieł Iwanowicz Bielajew, ros. Павел Иванович Беляев (ur. 26 czerwca 1925 w Czeliszczewie, obecnie obwód wołogodzki, zm. 10 stycznia 1970 w Moskwie) – radziecki kosmonauta, pułkownik lotnictwa, Lotnik Kosmonauta ZSRR.
Życiorys
W 1942 roku po ukończeniu 10-latki pracował w zakładach przemysłowych jako tokarz[1]. Jako ochotnik w 1943 roku wstąpił do Armii Czerwonej. W 1945 roku ukończył szkołę lotników. Brał udział w wojnie radziecko-japońskiej (sierpień–wrzesień 1945 r.). Później służył w siłach powietrznych ówczesnego ZSRR[2].
Od 1956 roku był słuchaczem Akademii Sił Powietrznych (później im. J.A. Gagarina), którą ukończył w 1959 roku. W 1960 roku trafił do pierwszej grupy radzieckich kosmonautów. W jej składzie znajdował się do śmierci w 1970 roku. Przeszedł przygotowania do lotów na pokładach statków kosmicznych Wostok i Woschod.
W dniach 18–19 marca 1965 roku odbył lot kosmiczny w charakterze dowódcy statku Woschod 2. Podczas tego lotu drugi pilot statku Aleksiej Leonow dokonał po raz pierwszy wyjścia w otwartą przestrzeń kosmiczną. Podczas lądowania Woschoda 2, z powodu awarii systemu orientacji statku na Słońce, Pawieł Bielajew był zmuszony dokonać ręcznej orientacji pojazdu kosmicznego oraz włączenia silnika hamującego. Obie operacje zostały wtedy wykonane po raz pierwszy w historii załogowych lotów kosmicznych. Lot trwał 26 godzin 2 minuty i 17 sekund. Statek lądował w tajdze, w odległości około 180 km na północ od miasta Perm, gdzie kosmonauci spędzili ponad dwie doby, oczekując na mrozie na ekipę ratunkową i odstraszając wilki strzałami z pistoletu.
W następnych latach przygotowywał się do lotów na statkach typu Sojuz.
Zmarł 10 stycznia 1970 roku w Moskwie z powodu krwawienia żołądka.
Nagrody i odznaczenia
- Medal „Za zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” (1945)
- Medal „Za zwycięstwo nad Japonią” (1945)
- Medal „Za zasługi bojowe” (1953)
- Order Czerwonej Gwiazdy (1961)
- Medal „Za ofiarną pracę w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945" (1965)
- Medal „Za rozwój dziewiczych ziem” (1965)
- uhonorowany tytułem Bohatera Związku Radzieckiego (1965)
- tytuł Lotnik Kosmonauta ZSRR (1965)
- Order Lenina (1965)
- Order Karla Marksa (NRD, 1965)
- Order Georgi Dimitrowa (Bułgaria, 1965)
- Order Suche Batora (Mongolia, 1967)
- Jego imieniem nazwano krater na Księżycu oraz niewielką planetoidę (2030) Belyaev.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Edmund Staniewski, Ryszard Pawlikowski: 15 lat podboju kosmosu 1957-1972. Warszawa: M.O.N., 1974, s. 172.
- ↑ Skrzydlata Polska 1970 ↓, s. 10.
Bibliografia
- Kosmonauta Pawieł Bielajew. „Skrzydlata Polska”. 5/1970, 1 lutego 1970. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności. ISSN 0137-866X. OCLC 839207783.
- red. Włodzimierz Zonna: Kopernik - Astronomia - Astronautyka - przewodnik encyklopedyczny. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1973, s. 47. (pol.).
- Biografia na stronie Gieroi strany (ros.)