W tym artykule szczegółowo zbadamy wpływ Petroglify nad jeziorem Onega i Morzem Białym na dzisiejsze społeczeństwo. Na przestrzeni dziejów Petroglify nad jeziorem Onega i Morzem Białym odgrywał fundamentalną rolę w życiu ludzi, wpływając na sposób, w jaki myślą, działają i odnoszą się do otaczającego ich świata. Od swoich początków do chwili obecnej Petroglify nad jeziorem Onega i Morzem Białym był przedmiotem debaty i kontrowersji, generując mieszane opinie i budząc mieszane emocje. Poprzez wszechstronną analizę zbadamy, jak Petroglify nad jeziorem Onega i Morzem Białym ukształtował kulturę, politykę, ekonomię i inne aspekty społeczeństwa, a także zastanowimy się nad jego znaczeniem w czasach współczesnych. Artykuł ten ma na celu przedstawienie kompletnej i wzbogacającej wizji Petroglify nad jeziorem Onega i Morzem Białym, zachęcając czytelnika do refleksji i głębszego zagłębienia się w temat o wielkim znaczeniu dla dzisiejszego świata.
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO | |
![]() Petroglify nad jeziorem Onega w 2013 roku | |
Państwo | |
---|---|
Republika | |
Typ |
kulturowy |
Spełniane kryterium |
III |
Numer ref. | |
Region[b] |
Europa i Ameryka Północna |
Historia wpisania na listę | |
Wpisanie na listę |
2021 |
61°40′22,6″N 36°01′26,1″E/61,672944 36,023917 | |
Petroglify nad jeziorem Onega i Morzem Białym[1] (ros. Петроглифы Онежского озера и Белого моря – trb. Pietroglify Onieżskogo oziera i Biełogo moria) – obiekt kulturowy z listy światowego dziedzictwa UNESCO obejmujący 33 stanowiska petroglifów znajdujących się we wschodniej Karelii (jedna z republik Federacji Rosyjskiej).
Obiekt został wpisany na listę 28 lipca 2021 roku podczas odbywającej się w Fuzhou 44. sesji Komitetu Światowego Dziedzictwa[2].
Petroglify nad jeziorem Onega i Morzem Białym to jedno z największych skupisk rytów naskalnych w Europie[1]. Po raz pierwszy zostały odkryte w 1848 roku na wschodnim brzegu jeziora Onega, na półwyspie Biesow Nos , przez estońskiego mineraloga i geologa, Constantina von Grewingka[3][4]. 28 lipca 2021 roku podczas odbywającej się w Fuzhou 44. sesji Komitetu Światowego Dziedzictwa rysunki te zostały wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO[2].
Obiekt obejmuje co najmniej 4500[5] petroglifów wykutych w skałach w okresie późnego[6] neolitu, ok. 6–7 tysięcy lat temu[1][7]. Znajdują się one w Republice Karelii w północno-zachodniej części Rosji, na 33 stanowiskach w dwóch oddalonych od siebie o ok. 300 km lokalizacjach[1][7]:
Rysunki wykonywano przy pomocy kwarcowych młotków, co było żmudną i trudną pracą (wyrycie zaledwie 10 cm linii zajmowało ok. pół godziny)[6]. Petroglify nad jeziorem Onega i Morzem Białym stanowią dokumentację kultury neolitycznej w Fennoskandii, a ich występowanie jest ściśle związane z osadami ludzkimi i cmentarzyskami z tego okresu. Wyryte w skałach rysunki wykazują wysokie walory artystyczne i są świadectwem twórczości ludzi epoki kamienia[1][7].
W Biełomorsku znajduje się muzeum petroglifów (ros. Беломорский районный краеведческий музей «Беломорские петроглифы»[8] – trb. Biełomorskij rajonnyj krajewiedczeskij muziej «Biełomorskije pietroglify»)[6].