Pięściak
Wygląd przypnij ukryj
 |
Ten artykuł od 2013-11 wymaga zweryfikowania podanych informacji.Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
Pięściaki
Pięściak
Pięściak, tłuk pięściowy, zwany w dawnej archeologii toporem bądź tłukiem pięściowym – narzędzie wykonane techniką rdzeniowania z naturalnych fragmentów krzemieni i innych skał twardych (rzadziej z grubych odłupków) przy zastosowaniu obustronnej obróbki na większej części lub na całym obwodzie. W ten sposób powstawały narzędzia o migdałowatym, sercowatym czy owalnym kształcie, o dopasowanej do dłoni podstawie. Pierwsze pięściaki abwilskie charakteryzowały się przypadkową formą i brakiem wyraźnej krawędzi tnącej.
Pięściaki wykorzystywane były najczęściej do cięcia, niekiedy do skrobania. Rozmiary przeciętnych pięściaków wynoszą zazwyczaj około 12-15 cm.
Pięściaki wytwarzali przedstawiciele kultur dolnego paleolitu: abwilskiej (zwana też szeleską) i później aszelskiej. W środkowym paleolicie znane były w kulturze mikockiej i kulturze mustierskiej.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b c d e MichelM. Brézillon MichelM., Encyklopedia kultur pradziejowych, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1981, s. 158, ISBN 83-221-0143-0 .