Pierścień (biżuteria)

W dzisiejszym świecie Pierścień (biżuteria) to temat, który przyciągnął uwagę wielu osób. Niezależnie od tego, czy ze względu na swoje znaczenie we współczesnym społeczeństwie, wpływ na kulturę popularną czy wpływ na historię, Pierścień (biżuteria) stał się tematem ogólnego zainteresowania. Od lat jest przedmiotem debat, analiz i dyskusji we wszystkich obszarach, od polityki po naukę. W tym artykule zbadamy różne aspekty Pierścień (biżuteria) i jego rolę w dzisiejszym świecie, oferując kompleksowy obraz jego znaczenia i znaczenia dzisiaj.

Klasyczna budowa pierścienia ozdobionego kamieniem przezroczystym

Pierścień – rodzaj biżuterii w kształcie małej obręczy nakładanej na palec ręki[1]. Pierścień wykonany jest najczęściej z metalu szlachetnego i zwykle posiada oprawiony kamień, czyli oszlifowany kamień szlachetny.

Rozmiary

Standardowe rozmiary stosowane w złotnictwie w Polsce i niektórych krajach europejskich wynikają z normy ISO 8653:2016. Minimalny stosowany rozmiar to 1, maksymalny rozmiar to 36, tolerancja średnicy ± 0,02 mm.[2]

Rozmiar pierścionka Obwód w mm Średnica w mm
1 41 13,05
2 42 13,36
3 43 13,68
4 44 14,00
5 45 14,32
6 46 14,64
7 47 14,95
8 48 15,27
9 49 15,59
10 50 15,91
11 51 16,23
12 52 16,55
13 53 16,86
14 54 17,18
15 55 17,50
16 56 17,82
17 57 18,14
18 58 18,45
19 59 18,77
20 60 19,09
21 61 19,41
22 62 19,73
23 63 20,05
24 64 20,36
25 65 20,68
26 66 21,00
27 67 21,32
28 68 21,64
29 69 21,95
30 70 22,27
31 71 22,59
32 72 22,91
33 73 23,23
34 74 23,55
35 75 23,86
36 76 24,18

Historia

Ten typ biżuterii znany był większości kultur i kręgów etnicznych[1]. Początkowo, np. w Egipcie, wykonywany był z fragmentu drutu, a jego końce nie łączyły się[1]. Odpowiednio grawerowanych pierścieni używano dawniej w charakterze pieczęci zastępujących podpis[1]. Ok 1500 p.n.e. w Egipcie weszły w użycie pieczęcie w formie pierścieni[1]. Szczególną popularność pierścienie zdobyły w starożytnej Grecji, zwłaszcza w okresie hellenistycznym[1].

Ze względu na kształt niemający punktu początkowego ani końca, pierścień od dawna uważany był za symbol wieczności. Łączono z nim wyobrażenia o cechach magicznych, przypisując mu zdolność przeciwdziałania złym mocom i czarom, lub odwrotnie – oddziaływanie podczas wykonywania zaklęć czy rzucania tzw. klątw. Noszono go więc jako amulet, a utratę lub pęknięcie pierścienia uważano przesądnie za oznakę nieszczęścia.

Ponadto pierścień zawiera w sobie symbolikę związku, wierności i przynależności do wspólnoty bądź społeczności (np. szlachecki pierścień rodowy). Dlatego bywa oznaką wyróżnienia, urzędu czy godności[1] – jak np. pierścień królów (władców), rzymskich senatorów[1], rycerzy. Od późnego średniowiecza rozpowszechnił się zwyczaj noszenia obrączek jako symbolu zawarcia małżeństwa[1]. Ok. XVI wieku w Europie zaczęto nosić pierścionki zaręczynowe[1].

Odmianą pierścienia jest sygnet jako mała, ujęta w pierścieniową oprawę pieczęć osobista, używana już od XII w.[3]

Pierścień Rybaka jest oznaką godności papieża jako następcy Piotra Apostoła, a pierścień biskupa stanowi znak więzi między nim a kierowanym przez niego kościołem lokalnym[4].

Dla podkreślenia ważności jak i wartości pierścieni pilnie je strzeżono, dziedzicząc i często przez wieki przekazując z pokolenia na pokolenie.

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h i j Stefan Kozakiewicz (red.), Słownik terminologiczny sztuk pięknych, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1969, s. 280.
  2. ↑ ISO 8653:2016 , International Organization for Standardization, 15 stycznia 2016 (ang.).
  3. ↑ K. Zwolińska, Z. Malicki: Mały słownik terminów plastycznych. Warszawa 1993, s. 291.
  4. ↑ R. Berger: Mały słownik liturgiczny. Poznań 1990, s. 118.

Zobacz też

Bibliografia

  • Leksykon symboli – Herder. Warszawa 2009, s. 221-222