Piotr Milan

Piotr Milan jest dziś istotnym tematem cieszącym się dużym zainteresowaniem. Jego znaczenie polega na jego wpływie na różne aspekty społeczeństwa, kultury i życia codziennego. W tym artykule zbadamy podstawowe aspekty związane ze Piotr Milan, analizując jego ewolucję w czasie, jego implikacje w różnych obszarach, a także opinie i perspektywy ekspertów w tej dziedzinie. Aby zapewnić kompleksowy pogląd na Piotr Milan, zajmiemy się różnymi punktami widzenia i przedstawimy aktualne i istotne informacje na ten temat.

Piotr Milan
Ilustracja
Fotografia nagrobna Piotra Milana
Data i miejsce urodzenia

24 sierpnia 1971
Sanok

Data i miejsce śmierci

23 stycznia 1995
Gniewoszówka

Obywatelstwo

Polska

Wzrost

178 cm

Pozycja

napastnik (skrzydłowy)

Uchwyt

prawy

Informacje klubowe
Klub

STS Sanok

Numer w klubie

7

Multimedia w Wikimedia Commons

Piotr Jerzy Milan (ur. 24 sierpnia 1971 w Sanoku, zm. 23 stycznia 1995 w Gniewoszówce) – polski hokeista, wychowanek i zawodnik sanockiego klubu hokejowego.

Życiorys i kariera sportowa

Grobowiec rodziny Milanów w Sanoku
Zastrzeżone numery w galerii Legendy Sanockiego Hokeja w hali Arena Sanok (od 2016)
Krzyż przydrożny w miejscu wypadku z 23 stycznia 1995 z Gniewoszówce

Piotr Jerzy Milan urodził się 24 sierpnia 1971[1]. Był synem Henryka i Rozalii Milan[1][2]. Absolwent Szkoły Podstawowej nr 7 w Sanoku, zasadniczej szkoły zawodowej i technikum budowlanego w Zespole Szkół Budowlanych w Sanoku. Jego brat Wojciech (ur. 1978) także został hokeistą.

Jego hokejowym wychowawcą był Tadeusz Garb[3]. Był uważany za jednego z najbardziej utalentowanych hokeistów klubu. Treningi hokejowe rozpoczął w wieku 10 lat. W drużynie seniorskiej zadebiutował w wieku 16 lat (wówczas jeszcze funkcjonującej pod nazwą Stal Sanok). W trakcie sezonu II ligi 1991/1992 miał kłopoty zdrowotne i kontuzję ręki[4][5][6][7][8][9][10]. 1 lutego 1992 zdobył gola numer 100 dla drużyny STS ww meczu wyjazdowym z Podhalem II Nowy Targ (wynik 22:3)[11]. W marcu 1992 wywalczył z drużyną historyczny awans do I ligi, a w opinii prasowej i trenerskiej był uznany za najlepszego zawodnika meczów finałowych ze Stoczniowcem Gdańsk[12][13][14]. W inauguracyjnym sezonie 1992/1993 I ligi odznaczał się skutecznością. W meczu wyjazdowym 29 października 1992 z Cracovią zdobył zwycięskiego gola na 18 sek. przed końcem meczu (wynik 3:4 dla STS)[15]. Finalnie był trzecim punktującym w sanockiej drużynie i jednocześnie najskuteczniejszym zawodnikiem spośród wychowanków klubu (18 punktów, w tym 12 goli)[16].

W trakcie kariery w związku z problemami zdrowotnymi z sercem[17] tymczasowo przerwał karierę. W 1993 rozpoczął studia na Akademii Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie; od tego czasu początkowo dojeżdżał na uczelnię, a w listopadzie 1993 w związku z tym został zawodnikiem Cracovii na zasadzie wypożyczenia[18] (pod koniec sezonu zdobył hat-trick w meczu przeciw Polonii Bytom[19]). W krakowskiej drużynie grał w trakcie sezonu 1993/1994[20]. Podczas drugiego roku studiów, jesienią 1994 rozpoczął indywidualny tok nauczania i powrócił do występów w drużynie STS-u. Po raz ostatni wystąpił w Sanoku na lodowisku Torsan w meczu przeciwko drużynie z Krakowa – 20 stycznia 1995 i strzelił wówczas ostatniego gola w rodzinnym mieście. Dwa dni później, 22 stycznia rozegrał swój ostatni mecz w życiu przeciwko zespołowi SMS „Orlęta” w Sosnowcu, wygrany przez sanoczan 6:1, w którym strzelił dwa gole w drugiej tercji (w 22. i 39. minucie spotkania)[21][22][23]. Kilka godzin później, ok. godz. 3 nad ranem 23 stycznia 1995, powracając do Sanoka z tego spotkania wyjazdowego, poniósł śmierć w Gniewoszówce wskutek wypadku drogowego autobusu, wiozącego drużynę STS[1][24]. Oprócz niego w wypadku zginęły jeszcze dwie osoby, a osiem zostało rannych[25].

25 stycznia 1995 został pochowany w grobowcu rodzinnym na Cmentarzu Centralnym w Sanoku; nabożeństwo żałobne odprawił ks. prałat Adam Sudoł, zaś w pogrzebie uczestniczyli licznie sanoczanie, a także przedstawiciele PZHL i polskich klubów hokejowych[1][26].

Upamiętnienie

Afisz Międzynarodowego Turnieju Hokeja na Lodzie U12 "Milan Cup – Memoriał Piotra Milana" 2023
Mecz Kosice Hockey Players – Naprzód Janów podczas Międzynarodowego Turnieju Hokeja na Lodzie U12 "Milan Cup – Memoriał Piotra Milana" (28.12.2023)
  • W pierwszym meczu po wypadku kibice drużyny STS zapalili na lodowisku Torsan znicze ku pamięci Piotra Milana (w tym dniu 31 stycznia 1995 zespół sanocki pokonał Stoczniowca Gdańsk 14:0)[27].
  • Po śmierci Piotra Milana, numer 7, z jakim występował na koszulce, został na zawsze zastrzeżony przez sanocki klub hokejowy.
  • Na lodowisku Torsan Piotr Milan był upamiętniony tablicą z ukazanym numerem 7 wraz z krzyżem, pod którą stale palił się znicz.
  • Od sezonu 1995/1996 w okresie przygotowawczym do kolejnych edycji ligowych organizowano w Sanoku hokejowy turniej pod nazwą „Memoriał Piotra Milana o Puchar Prezesa Autosanu”[28][29][30][31][32][33][34].
  • 18 stycznia 2009, w hali nowego lodowiska klubu, Arena Sanok, został umieszczony numer 7 jako zastrzeżony dla hokeistów sanockiej drużyny[35]. Na początku 2016 pod zadaszeniem hali Arena Sanok zostały umieszczone nowe banery zastrzeżonych numerów zawodników Piotra Milana (#7) i Jana Paszkiewicza (#17) oraz opatrzone oznaczeniem „Legendy Sanockiego Hokeja”.
  • W miejscu wypadku w Gniewoszówce pierwotnie został ustawiony drewniany krzyż przydrożny upamiętniający zdarzenie[36]. Z inicjatywy kibica STS Andrzeja Gontka w dniu 21 października 1996 został ustanowiony krzyż metalowy z tabliczką upamiętniającą[37].
  • Od 2018 roku na Arenie Sanok (pomiędzy Świętami Bożego Narodzenia a Sylwestrem) odbywa się coroczny "Milan Cup - Memoriał Piotra Milana U12" będący międzynarodowym turniejem hokeja na lodzie drużyn żaków młodszych (czyli zawodników do lat 12) i organizowany przez sanocką Fundację Rozwoju Hokeja. To właśnie ten turniej stanowi obecnie memoriał Piotra Milana. W Milan Cup brali lub biorą zespoły z Białorusi, Czech, Łotwy, Polski, Słowacji, Węgier i Ukrainy, w tym formalny gospodarz tego turnieju UKS Niedźwiadki Sanok.

Sukcesy

Klubowe

Przypisy

  1. ↑ a b c d Księga Zmarłych 1975–1995 Sanok. Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 196 (poz. 6).
  2. ↑ Kondolencja. „Tygodnik Sanocki”, s. 1, nr 4 (168) z 27 stycznia 1995. 
  3. ↑ Józef Ząbkiewicz. Galeria hokeistów STS. Tadeusz Garb, trener drużyn juniorów STS. „Tygodnik Sanocki”, s. 9, nr 11 (123) z 11 marca 1994. 
  4. ↑ Marek Pomykała. Bez problemów. „Tygodnik Sanocki”, s. 16, nr 24 z 30 października 1991. 
  5. ↑ Marek Pomykała. Spokojnie. „Tygodnik Sanocki”, s. 16, nr 25 z 6 listopada 1991. 
  6. ↑ Marek Pomykała. Jak zwykle zwycięstwo. „Tygodnik Sanocki”, s. 16, nr 28 z 27 listopada 1991. 
  7. ↑ Marek Pomykała. Nie lubią tracić punktów. „Tygodnik Sanocki”, s. 16, nr 30 z 11 grudnia 1991. 
  8. ↑ Marek Pomykała. Uczta to czy stypa?. „Tygodnik Sanocki”, s. 21, nr 32 z 24 grudnia 1991. 
  9. ↑ Marek Pomykała. Normalka, czyli zwycięstwo. „Tygodnik Sanocki”, s. 16, nr 1 (33) z 8 stycznia 1992. 
  10. ↑ Marek Pomykała. Dobry hokej na „Torsanie”. „Tygodnik Sanocki”, s. 16, nr 3 (35) z 22 stycznia 1992. 
  11. ↑ Marek Pomykała. Egzekucja. „Tygodnik Sanocki”, s. 16, nr 5 (37) z 5 lutego 1992. 
  12. ↑ Marek Pomykała. W Gdańsku na remis. „Tygodnik Sanocki”, s. 16, nr 10 (42) z 11 marca 1992. 
  13. ↑ Marek Pomykała. Znowu w I lidze. „Tygodnik Sanocki”, s. 16, nr 11 (43) z 18 marca 1992. 
  14. ↑ Mówią pierwszoligowcy. „Tygodnik Sanocki”, s. 16, nr 12 (44) z 25 marca 1992. 
  15. ↑ Roman Rybicki. I liga. Hokej. „6” w zasięgu sanoczan. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 44 z 2 listopada 1992. 
  16. ↑ „Kuba” king, Walery też. „Tygodnik Sanocki”, s. 18, nr 2 (85) z 10 marca 1993. 
  17. ↑ Już trenują. „Tygodnik Sanocki”, s. 14, nr 5 (88) z 21 kwietnia 1993. 
  18. ↑ Piotr Milan w Cracovii. „Tygodnik Sanocki”, s. 12, nr 25 (108) z 3 grudnia 1993. 
  19. ↑ Brąz dla Górnika. Nawiązali do tradycji. „Trybuna Śląska”, s. 6, nr 60 z 12–13 marca 1994. 
  20. ↑ Po 5:1 w Janowie. Rozstrzygnięcie w piątek. „Trybuna Śląska”, s. 8, nr 45 z 23 lutego 1994. 
  21. ↑ Słona zapłata. „Trybuna Śląska”, s. 12, nr 19 z 23 stycznia 1995. 
  22. ↑ Zwycięstwo w Sosnowcu. „Tygodnik Sanocki”, s. 10, nr 4 (168) z 27 stycznia 1995. 
  23. ↑ Grzegorz Michalewski. Ich ostatnia tercja. „Tygodnik Sanocki”, s. 11, nr 45 (574) z 8 listopada 2002. 
  24. ↑ Tragedia w Gniewoszówce. „Tygodnik Sanocki”, s. 1, nr 4 (168) z 27 stycznia 1995. 
  25. ↑ Tragiczny wypadek hokeistów z Sanoka. „Trybuna Śląska”, s. 12, nr 20 z 24 stycznia 1995. 
  26. ↑ Pożegnanie ofiar tragedii. „Tygodnik Sanocki”, s. 1, nr 5 (169) z 3 lutego 1995. 
  27. ↑ 14:0 na Torsanie. „Tygodnik Sanocki”, s. 10, nr 5 (169) z 3 lutego 1995. 
  28. ↑ Ma być lepiej. „Tygodnik Sanocki”, s. 10, nr 30 (194) z 28 lipca 1995. 
  29. ↑ Ku pamięci Piotrka. „Tygodnik Sanocki”, s. 10, nr 35 (199) z 1 września 1995. 
  30. ↑ Pierwsze koty za płoty. „Tygodnik Sanocki”, s. 10, nr 36 (200) z 8 września 1995. 
  31. ↑ Uczcijmy pamięć Piotra. „Tygodnik Sanocki”. Nr 35 (251), s. 1, 30 sierpnia 1996. 
  32. ↑ Marek Pomykała. Piotr by się ucieszył. „Tygodnik Sanocki”. Nr 36 (252), s. 12, 6 września 1996. 
  33. ↑ III Memoriał Piotra Milana. W rytmie czardasza. „Tygodnik Sanocki”. Nr 34 (302), s. 16, 22 sierpnia 1997. 
  34. ↑ Zbigniew Osenkowski, Kalendarium sanockie 1995-2000, Rocznik Sanocki Tom VIII – Rok 2001, Sanok 2001, s. 340.
  35. ↑ Marian Struś. Nigdy nie zapomną Piotrka. „Tygodnik Sanocki”, s. 12, nr 4 (898) z 23 stycznia 2009. 
  36. ↑ Byliśmy w Toruniu. „Tygodnik Sanocki”. Nr 6 (222), s. 11, 9 lutego 1996. 
  37. ↑ Marek Pomykała. W Gniewoszówce stanął krzyż. „Tygodnik Sanocki”. Nr 44 (260), s. 10, 1 listopada 1996. 

Bibliografia